Nog meer Cuaresma, processies, velaciónes enz.

Twee weken geleden begon met een etentje bij Chichi. Hij is helemaal weg van mijn kipgerecht en of ik dit wilde komen koken. 's Morgens met Janet, z'n vrouw, naar de Bodegona. Ik kreeg te horen dat de hele familie mee kwam eten, dus even voor 9 man inkopen doen...'s Avonds eerst heel wat snijwerk te doen, waarbij Chichi en Janet heel geïnteresseerd stonden te kijken wat ik aan het doen was. Gelukkig begrepen ze mijn hint toen ik vroeg of er soms niet meer messen waren. Opeens kwam er nog meer kipfilet tevoorschijn, waarop ik vroeg of dat niet wat veel was. Nou, tante met d'r gezin kwam ook eten. Uiteindelijk na heel wat gezwoeg met klotepannen en gezweet in die warme keuken stond ik 12 borden op te scheppen! Iedereen kreeg dus maar wat minder, maar ze vonden het allemaal heerlijk. En Boef had ook een geweldige avond, want iedereen was weg van d'r en ze zat steeds weer bij iemand anders op schoot.
De volgende ochtend moest ik al vroeg bij de dierenarts zijn omdat Boef werd gesteriliseerd. Ik vind 1 pup wel genoeg. Tony was het er niet mee eens, omdat ze volgens hem nog wel een paar nestjes moest krijgen anders had ze een grote kans om kanker te krijgen(?). Ik kon Boef 's middags weer ophalen. Kwam daar een hoopje ellende aan met een grote kap om. Ze stond helemaal te zwalken en te piepen, zo zielig. Onderweg naar huis liep ze tegen stoepranden en muren aan, dus thuis snel die kap afgedaan. Dat ging goed, maar 's nachts werd ik wakker omdat ze aan d'r hechtingen zat te likken, dus maar weer de kap omgedaan. Toen durfde ze niet te gaan liggen, dus al met al waren we een uur verder voordat we weer sliepen. Donderdag helemaal niks gedaan, omdat Boef natuurlijk nog helemaal sloom was. 's Middags een blokje gelopen, maar het ging zo langzaam dat we zelfs door Guatemalteken werden ingehaald(wat heel wat wil zeggen, want die lopen af en toe zo langzaam dat het me verwondert dat ze er niet bij in slaap vallen). Gelukkig ging het vrijdag weer wat beter en konden we naar de velación in Santa Inés lopen. Zaterdags moesten we naar de kinderprocessie in Jocotenango en omdat we overdag rustig aan hadden gedaan, dacht ik dat dat wel te lopen was. Had me alleen vergist in de afstand, bleek een stuk verder te zijn dan ik had gedacht. Na 3 kwartier lopen waren we eindelijk bij het busstation, waar Erick en Alice me op kwamen halen. Ze gingen met de buurt een alfombra maken, maar ik heb alleen mee kunnen helpen met het knippen van de bloemen. Er waren heel wat buren aan het helpen en zodra iemand iets neerlegde, verschoof de volgende het net een centimeter. Er ging nog heel wat gepraat aan vooraf voordat iedereen het eens was met het eindresultaat. Nadat de processie eroverheen was gedenderd en de opruimploeg alles had opgeveegd gingen we naar de velación in de kerk, nog wat gegeten en met de tuktuk naar huis.
Zondags was de processie van Santa Inés en ging ik met Boef de alfombra's in Antigua bekijken. Maar het was verschrikkelijk warm en ze kreeg erg veel aandacht van iedereen(ik wil niet weten hoeveel vreemde handen haar aanraken op zo'n dag...), dus ze was het al snel beu. Maar weer een paar uur naar huis om af te koelen en later op de middag de processie 2 keer bekeken en natuurlijk 's avonds nog een keer. Ook heerlijk in het park gezeten, waar het op deze zondagen vreselijk druk is met veel straatartiesten en muziek, erg gezellig(en nog meer handen die Boef willen aaien). De dagen erna ging het steeds wat beter met Boef, maar ze had wel een stuk minder energie. Dus maar rustig aan gedaan. Wel met Isolde en Yashaiya naar Cerro de la Cruz, het uitzichtpunt over Antigua, gelopen, maar het was weer zo heiig dat vulkaan Agua niet eens te zien was. Ook wilde ik gewoon gaan kickboksen. Boef kan dan niet alleen in m'n kamer blijven omdat ze dan alleen maar loopt te janken en te blaffen, maar gelukkig wilde m'n huisbaas wel oppassen. Als ik dan terugkwam zat ze prinsheerlijk bij iemand op schoot totdat ze mij zag, dan werd ze compleet gek en stond alleen om me heen te springen. Ook wilde buurvrouw Jenipher graag oppassen, maar dat ging iets minder goed, daar bleef ze nog vrij lang piepen. Maar wat heerlijk om die gekke, lieve Boef weer 1,5 week bij me te hebben! De eerste dagen na de sterilisatie was ik wel m'n schaduw kwijt, omdat ze alleen maar lag te slapen, maar toen ik op een avond op het dakterras naar de prachtige sterrenhemel stond te kijken, hoorde ik opeens gepiep en zat ze halverweg het steile trappetje vast. M'n schaduw was weer terug! Ze is alleen niet meer gewend aan het laat naar bed gaan en lekker uitslapen van mij; om 21u ligt ze al te snurken en rond 7 uur maakt ze me wakker door op me te gaan staan en me helemaal onder te lebberen. En zodra ik haar aai gooit ze zich op d'r rug en moet ik vooral heel lang over haar buik kriebelen.

Vrijdags moesten we terug naar de dierenarts voor de controle, alles was goed. Alleen moest ik over een maand terugkomen om haar gewicht te controleren en daarna elke 2 maanden vanwege haar allergie uit 2011...Natuurlijk, zoek lekker een andere melkkoe! Hierna liepen we naar de bus naar San Cristobal el Bajo, waar een groot bos is waar ik nog nooit was geweest. Helaas kwamen we Tony onderweg tegen en na heel wat gezeur Boef maar meteen meegegeven. Bij de bushalte kwam Tessa met één van d'r tekkels, Isolde, Yashaiya en mij ophalen om naar de ingang van het park te rijden. Na een gigantische entree van 50q p.p.(5 euro, wat echt veel is hier)betaald te hebben liepen we naar het uitzichtpunt. Het was een hele klim via heel veel trappen, maar erg mooi en niemand te zien. Daarna nog veel meer geklim en na een paar uur kwamen we bij de weg uit en moesten we helemaal naar beneden naar de auto lopen. Heb er nog 4 dagen spierpijn van gehad...Meteen de bus gepakt naar het busstation in Antigua en door naar Jocotenango voor de volgende velación. Terug in Antigua nog de alfombra bekeken in La Merced en thuis nog even een uurtje bij kunnen komen voordat ik weer naar het KIDS restaurant moest. Heerlijk gegeten met wel een vreselijk irritante Amerikaan aan m'n tafel. Daarna wachten tot alles was opgeruimd, even mee naar Tessa en Gerson en door naar Las Palmas voor de salsa avond.
De volgende avond was er een bbq bij Carolina, één van de medewerkers van Tessa. Echt lachen, gewoon op straat voor het huis. De 2 Nederlandse vrijwilligers hadden ook heerlijk eten klaargemaakt en gezellig zitten eten, omringd door een paar straathonden. Alleen was, na een hele heiige en benauwde week, het weer omgeslagen. Het was erg koud en het had zelfs wat geregend die dag! Maar dik aangekleed en lekker bij het vuur was het goed te doen(alleen was Tessa de eskimo, compleet met muts en handschoenen, wel wat overdreven...). Nadat we 's nachts nog iemand stomdronken thuis moesten brengen, wat niet meeviel omdat hij niet meer wist waar z'n huis was, was ik veel te laat thuis, want ik moest zondag al vroeg naar Jocotenango voor de volgende processie. Maar toen ik mooi op tijd om 8 uur door de tuktuk op een onbekende plek was afgezet omdat alle straten waren afgezet en Erick belde, bleken ze nog op bed te liggen. Na wat gedwaal en alvast wat alfombra's bekijken, had ik dan toch het huis gevonden, maar het schoot weer lekker Guatemalteeks totaal niet op, zodat we pas om half 10 de deur uitgingen. Maar we hebben heel wat alfombra's gezien. En wat een creativiteit met alle verschillende materialen, van een gebraden kippetje tot blikjes coca-cola, cd-schijfjes en een halve dierentuin. Nadat de processie langs was gekomen op m'n gemak terug gelopen naar Antigua, waar onderweg nog veel meer alfombra's te zien waren. Het was alleen 's morgens toen ik wegging erg koud, dus me niet ingesmeerd en nu liep ik daar in de hitte met m'n lange broek en omgeknoopte vest. Thuis kwam ik erachter dat ik vreselijk verbrand was, dus dat werd een paar dagen uit de zon blijven. 's Avonds de processie nog een keer vlakbij m'n huis gezien en daarna snel naar het park, waar hij iets later zou komen. Daar was het vreselijk druk, maar ik kon nog een mooi plekje vinden. En dan begint het drama. Want de processie komt langs de kathedraal, wat blijkbaar iets heel speciaals is. Dus eerst was het nog heel lang wachten totdat de processie weer helemaal bij elkaar gegroepeerd was, waarna hij onder begeleiding van een dramatische(en in het begin vreselijk valse)zanger voor de kathedraal stil moest staan(nou ja, helemaal stil mag die draagbaar blijkbaar niet zijn, dus moeten de dragers steeds op en neer wiebelen, vreselijk zwaar). Terwijl de zanger nog bezig was, begon de fanfare achter de draagbaar al met hun dramatische, zware muziek, dus klonk voor geen meter, het werd steeds grappiger. Toen nog een gebed en eindelijk mochten ze doorlopen, waarna hetzelfde voor de draagbaar met Maria. Ik vond het allemaal wel weer heel indrukwekkend.

En nu nog maar een week te gaan...Bah, bah, natuurlijk echt weer geen zin om afscheid te nemen van hier. Maar ik probeer er maar niet teveel aan te denken, want er staan nog een paar leuke dingen gepland voor deze laatste week. En nu ga ik snel Boefje ophalen, zodat ze lekker nog een paar dagen bij me is!

Foto's: http://jessicans.mijnalbum.nl


Liefs Jessica