Weer thuis(deel 287)

Eindelijk, na 15 maanden hard werken en het een paar maanden opknappen van m'n appartement, had ik dan vakantie! Ik zag thuis al dat m'n vlucht een uur vertraging had. Zo ging m'n overstaptijd in Panama van 5 kwartier naar een kwartier, dat werd wel erg krap. Snel nog wat extra spullen in m'n handbagage gedaan, want ik had het idee dat ik in Panama zou stranden. In het vliegtuig hoorde ik dat de vliegtijd i.p.v 11 uur maar 10,5 uur zou worden, maar het duurde een eeuwigheid voordat we de lucht in waren, dus nog geen tijd ingehaald. Na een lange en saaie vlucht met een paar uur slaap landden we in Panama. Een aantal vluchten die zouden wachten werden omgeroepen, maar geen Guatemala. Ik zat ook nog eens bijna achterin in een bomvol vliegtuig, dus tegen de tijd dat ik eruit was had ik nog zo'n 10 minuten voor m'n overstap. En heet dat het was in Panama! Gelukkig stond er bij de gate al iemand Guatemala te roepen. Ik kon bij de volgende gate weer instappen, mooi m'n overstap gehaald! Alleen was het allemaal te snel gegaan voor de bagage, die kwam met de volgende vlucht later die avond. Tessa en Gerson kwamen me ophalen en hadden niet zo'n zin om op m'n backpack te wachten, dat zou de volgende dag wel komen. Dus op naar Antigua! Het was rond 20.30u en nog hartstikke druk in Guatemala City. Onderweg zitten genieten van de chaos en alle auto's zonder verlichting, zo lekker Guatemalteeks. Weer eens bijgekletst met Tessa(het Spaans met Gerson ging niet zo best), die dacht dat ik i.p.v. bijna 1,5 jaar maar een half jaar was weggeweest en met allerlei verhalen en mensen kwam waarvan ik niets wist.

Ik had voor 2 nachten een hotelletje geboekt. Met een grote open tuin, maar het rookverbod hier is nog steeds zo streng, dus ik mocht alleen op straat roken. De nachtwaker werd volgens mij niet goed van me, hij moest steeds alle sloten weer voor me openmaken. Eerst m'n slippers opgezocht in m'n handbagage, maar toen bleek dat ik in de haast 2 linkerslippers in m'n rugzak had gedaan. Lekker slim, moest ik nog langer op die zweetgympen blijven lopen. Ik was nog vrij wakker, ondanks dat het hier 8 uur vroeger is en het voor mijn gevoel al de volgende ochtend was. Toch rond 23.00u in slaap gevallen, maar om 3 uur was ik klaarwakker. Rond half 6 eindelijk weer in slaap gevallen, loopt m'n wekker 10 minuten later opeens af en hield alleen op als ik de batterij eruit haalde. Toen kon ik echt niet meer slapen, dus voor half 10 had ik al gedoucht, in 2 parken gezeten, m'n Spaanse les geregeld, een appartement en studentenhuis gezien, gepind en een telefoon gekocht.Mmeteen op zoek gegaan naar m'n Zuko pera(drankje), maar hadden ze het toch niet in de supermarkt(en nu nog steeds niet!). Ik was nu naar een andere school gegaan, die in dezelfde straat is als waar ik 2 keer heb gewoond. Ik werd daar meteen herkend en omhelsd, zo grappig. Het leek alsof ik nooit was weggeweest, alles voelde meteen weer vertrouwd. Heb vooral die eerste dag zoveel "o ja" momenten gehad en liep overal bij te grijnzen.
Na het ontbijt kwamen Tessa en d'r broer Tom me ophalen, zij wisten ergens een kamer. Die vond ik niet zo, maar nog meer rondgelopen om telefoonnummers te verzamelen van appartementen die te huur waren. Op de markt Teresa en d'r gehandicapte kleindochter van het daklozenproject tegengekomen. Ongelooflijk dat dat oude, gebochelde omaatje nog leeft! Ze leek me te herkennen, maar er viel niet veel op te maken uit het tandenloze gemompel. Meteen m'n Guatemalteekse papa van de dierenwinkel opgezocht, die me zowat smoorde in z'n omhelzing. Zo geweldig om iedereen weer te zien!
Op de middag kwam Gerson me halen om m'n backpack op het vliegveld op te gaan halen. Was hard nodig, want het was een erg warme dag en ik stond op ontploffen met m'n spijkerbroek, sokken en gympen. Ik was hard toe aan andere kleren en slippers. Nu bij daglicht was het helemaal genieten van de rit. Weer terug in m'n hotel meteen m'n bed ingedoken, ik was kapot. Daarna in Parque Central wat mensen gebeld voor een appartement, maar niemand nam op. Dus Doria, m'n makelaartje die me al vaker aan onderdak had geholpen, gebeld. Ze kwam me meteen ophalen, weer een dikke knuffel en langs wat appartementen gereden.Alhoewel het laagseizoen is en er niet veel buitenlanders rondlopen, zijn er toch veel appartementen bezet, dus er was niet veel keus. De eerste vond ik eigenlijk te klein, maar de anderen waren te ver van het centrum of te duur, dus toch maar de eerste genomen. Superklein, een studio met een piepklein keukenblokje en een gordijntje voor de badkamer. Voor die paar maanden en voor dat geld wel te doen. Beneden woont de familie en staat er een appartement leeg(vond ik te donker). Op de eerste verdiepeing zijn 3 studio's, waarvan 1 leeg en 1 bezet door een Amerikaan. Daar heb ik het normaal niet zo op, maar dit is wel een geschikte vent. Elke middag heeft ie thuis Spaanse les en is erg grappig om aan te horen. Er zijn 2 dakterrassen, helemaal boven met een prachtig uitzicht op vulkaan Agua en 1 op onze verdieping waar ik vaak zit.
"s Avonds geprobeerd langer op te blijven, maar om 8 uur lag ik al in coma en om 2 uur weer wakker.Heerlijk die jetlag. Ik zat als eerste aan het ontbijt en daarna meteen inkopen gedaan en naar m'n appartement gebracht, zodat ik dat niet 's middags met nog meer hitte hoefde te doen. M'n spullen ingepakt en met de chickenbus naar Tessa in San Gaspar, waar Isolde ook zou zijn. D'r zoontje was net geboren toen ik de laatste keer wegging, dus dat was nu een heel verschil. Het(voor mij)nieuwe huis van Tessa en Gerson bekeken, alle 11 honden begroet(inmiddels nog maar 10 want ze hebben er van de week 1 in moeten slapen)en daarna met alle spullen die ze voor me had bewaard met de taxi naar m'n hotel. Hier de rest van m'n spullen in de taxi gegooid en alles naar m'n appartement gebracht. Heerlijk alles uitgepakt en alhoewel zo klein heb ik toch een paar middagen nodig gehad om alles schoon te maken, het was vreselijk vies. Ook had Edgar, m'n huisbaas, het nog druk met me. Eerst moest ie een grote spin uit m'n badkamer halen, daarna heb ik hem een paar blokken met 19 lt. water laten sjouwen. Zaterdag had ie al voor 8 uur een mannetje geregeld die de gasfles kwam aansluiten. Toen kwam ik net naar adem snakkend onder de ijskoude douche vandaan, die gelukkig 's avonds is gerepareerd.

Zaterdagochtend had ik eindelijk tijd(hoezo vakantie?)om Boefje bij Tony in Santa Ana te gaan bezoeken. Ze werd helemaal gek, bleef maar om me heen springen, is 3 uur lang niet van m'n zijde geweken en bleef me onderlebberen. Ze zag er goed uit, maar Tony vindt het geweldig om d'r als een poedel te laten knippen met sokjes en een hoge plofkop, ziet er niet uit. Ook de buurkinderen vlogen me meteen om m'n nek. Op de terugweg kwam ik het oudste buurmeisje tegen en ik moest beloven de volgende dag terug te komen. Dus heb ik daar de hele zondagmiddag spelletjes met ze zitten doen met Boef op schoot. Behalve de 6 kinderen, 5 volwassenen en 2 honden die er rondlopen, hebben de buren nu ook een huiskip en loopt er een eng klein katje rond die door Bobby(de andere hond)is aangevallen en daardoor een open wond op z'n kop heeft. Wat een gekkenhuis.
Op maandag begon m'n Spaanse les. Geen probleem om om 8 uur op school te zijn, was toch weer om 6 uur wakker.De lessen waren hard nodig, want ik had mezelf veel verkeerd aangeleerd en was ook veel vergeten. M'n lerares was aardig, maar had er alleen een handje van om hele verhalen te houden over d'r familie, een film die ze net had gezien of een gelezen boek. Ik ga volgende week niet naar school, ik heb heel veel huiswerk gekregen en wil zelf gaan studeren. De week daarop wil ik dan wel weer gaan(voor 4 euro per uur goed te doen), maar ga wel om een andere leraar vragen.

In de straat waar de school zit(waar ik dus ook heb gewoond)werd ik ook nog herkend. Bij het internet en Luis, van een restaurantje, kwam meteen naar buiten toen ik m'n hoofd om de hoek stak. Ook zit er aqltijd een vrouwtje te handwerken en ik liep langs en riep:"Hola Irene". Alsof ik nooit was weggeweest riep ze:" Hola Jessica" terug. Daarna was het wel: "Hé, je bent terug!". Ik heb een tafelkleedje bij d'r besteld en loop er regelmatig langs om te kijken hoe ver ze al is.
De avonden zijn nog vrij rustig(Maaik, het wordt tijd dat je komt!), maar heb ook nog steeds last van jetlag. Of misschien moet ik wennen aan de hoogte, alhoewel 1500m. toch wel meevalt. Ben de hele dag vrij moe en kan zo om 8 uur in slaap vallen. Ben van de week wel bij Chichi en z'n familie wezen eten, was gezellie. Gisteravond in het KIDS restaurant in het nieuwe educatief centrum van Tessa's stichting gewerkt. Hier krijgen de kinderen 's middags extra lessen. Het restaurant is op vrijdagavond open. Ik heb er vorige week gegeten. De kinderen moeten met de computerles kiezen welk land het thema van de week wordt, kijken wat voor menu erbij hoort(wat niet altijd goed gaat, bij China had er eentje bedacht om hond op het menu te zetten...)en de menukaart maken. Per avond werken er 5 kinderen in de keuken en 5 in de bediening. Ik heb gisteren in de keuken meegeholpen, wat een chaos. Er was van alles op of er moest lang naar gezocht worden , de kinderen waren af en toe spoorloos en de vaste medewerkers gingen aan mij vragen hoe ze de taart moesten maken, terwijl ze die de week ervoor perfect hadden gemaakt. Ik vond de aardappels veel te zout, dus besloten ze er maar kraanwater overheen te gooien. Kon ik weer uitleggen dat wij buitenlanders daar ziek van worden en konden de aardappels weer op het vuur om dat vieze water gekookt te hebben. Gelukkig kregen we alles toch nog vrij op tijd uitgeserveerd, kwamen de borden leeg terug en zei iedereen dat ze het lekker vonden.
Na het opruimen en afwassen bij Tessa pizza gegeten. Ik begon erover dat het vreselijk was om The Voice of Holland in internetcafés te kijken, blijft steeds hangen. Helaas had zij hetzelfde probleem, maar we wilden toch de nieuwe aflevering bekijken. Anderhalf uur The Voice duurde zo'n 3 uur zodat het 1 uur was voordat het was afgelopen. Moet het toch allemaal een beetje bijhouden he!

Op de eerste 2 zonnige dagen na met af en toe wat miezer, is het de rest van de week niet koud geweest maar wel erg bewolkt en veel stortbuien. Het regenseizoen is echt nog niet voorbij en voor de komende week wordt er ook veel regen voorspeld. Maar zoals jullie hebben kunnen lezen, heb ik het weer helemaal naar m'n zin. Ik loop de hele dag te hola-en te te buenos dias-sen, het gestaar, de bedelaars en het "no gracias" tegen alle straatverkopers zeggen begint ook al iets te wennen en ik heb m'n draai gevonden in het kippenhok waar ik woon. Van de week werd Antigua 2 dagen overspoeld door busladingen toeristen, waarbij je meteen die rare Amerikanen er tussen uit pikt met de grote fotocamera's die op hun buik hangt en rare hoedjes op hun hoofd die per groepje met dezelfde kleur sticker op hun shirt achter een gids aansjokken. Je lacht je suf. Ook zit ik alweer onder de bulten die vreselijk jeuken. Ben alleen bang dat het deze keer geen muggenbulten zijn maar dat ik bedbugs(bedwantsen?)heb en dat is een groter probleem...
Nu snel even naar La Bodegona, eten en op naar Sinventura!

Liefs Jessica

p.s. Pa, gefeliciteerd met je verjaardag!

foto´s: http://jessicans.mijnalbums.nl