Geweldig,prachtig,ongelooflijk,schitterend deel 2

Zo,da´s een hele tijd geleden,moest diep graven in m´n geheugen over de laatste weken van m´n reis.Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden.Ik was gebleven bij Córdoba,in het noorden van Argentinie,op 20 november.

Na een nachtje de dorm(slaapzaal)heerlijk voor me alleen te hebben gehad,stroomden er vrijdags alleen maar Argentijnen binnen.Die kwamen om in het weekend hier uit te gaan.Moeilijk contact mee te maken,vooral door het onverstaanbare dialect.Ik had wel een leuk hostel,het leek alsof ik bij iemand op bezoek was.Met een soort van huiskamer met tv,een aquarium en een hondje dat steeds tegen m´n been op wilde rijden...Toen ik zaterdagmiddag eens de stad inliep,bleek alles al om 1 uur gesloten te zijn.Weer wat pleinen en kerken bekeken en een heel eind gelopen naar het busstation om m´n kaartje voor zondag te kopen.Die bus naar Mendoza ging pas om 22.30,dus had ik nog de hele zondag om naar Villa Carlos Paz te gaan,een stadje een uur vanaf Córdoba.Volgens m´n reisgids was het een klein Las Vegas en was er van alles te zien en te doen.Maar daar bleek niks van te kloppen,er was één grote toeristische straat met veel speelhallen en restaurants,meer niet.Aangezien Córdoba op zondag een spookstad is,met alles gesloten en geen mens te zien,heb ik de hele middag maar in dit stadje rondgehangen,het was er wel gezellig druk.´s Avonds zitten babbelen met de hosteleigenaar in m´n nu uitgestorven hostel.Hij kwam uit het zuiden en hij maakte me met al z´n verhalen erg enthousiast.Ik wilde gaan proberen om in Ushuaia,de zuidelijkste stad ter wereld,te komen.Maar dat zou wel vreselijk haasten worden,ik had nog maar 2 weken voor m´n vlucht naar Guatemala en het was nog een heel eind.

Na een busrit van 10 uur kwam ik aan in Mendoza.Ik had weinig geslapen en wilde meteen een bed induiken,maar de kamer was pas uren later klaar.Als een zombie vvor de tv neergeploft,´s middags heerlijk geslapen en verder rustig aan gedaan,die nachtelijke busritten hakken er wel in!Ook in dit hostel was het erg rustig,weer 2 nachten alleen in de dorm geslapen.En ook hier was het gruwelijk heet.De volgende dag had ik eigenlijk weer verder gewild,maar opeens sloeg heel m´n stemming om en was ik helemaal lamgeslagen.Ik was het beu,had geen zin meer om steeds weer alles uit te moeten zoeken,om alleen te gaan eten,om uit die backpack te leven en ik baalde dat ik al een tijdje geen leuke mensen was tegengekomen.Ik begon zelfs al hardop tegen mezelf te praten...Kortom,ik wilde gewoon terug naar Guatemala en weer een eigen stekje hebben.Dus een vreselijke baaldag gehad,de halve dag geslapen en van ellende maar een kerstfilm zitten kijken,wat helemaal nergens op sloeg,een maand voor kerstmis en met buiten 40 graden.De volgende dag,woensdag,mezelf een schop onder de kont gegeven(dat was nog niet zo makkelijk :wink: )en,via alle pleinen van Mendoza,op zoek gegaan naar het gigantische busstation.Daar bleek de bus naar m´n volgende bestemming alleen op vrijdag rechtstreeks te gaan,dus een ticket geboekt voor ´s avonds naar een andere stad en dan moest ik daar maar zien wanneer ik verder kon.Vanaf het busstation wilde ik een bus nemen naar een park,maar wat een gekkenhuis.Moest naar een andere straat,en weer ergens anders heen,maar kon die bus nergens vinden,dus maar weer gaan lopen.Nog geluncht bij één van de hotdogtenten die je hier overal ziet,waar je een reuzehotdog krijgt en kunt kiezen uit wel 40 sausjes.Erg lekker!Toen moest ik weer heel de drukke stad door,wat echt zenuwslopend was.Er waren nauwelijks voetgangersstoplichten te vinden en zebrapaden hebben hier geen enkele functie.Je moest opletten wanneer aan de ene kant het stoplicht op rood sprong,dan zowat rennend de erg brede straten oversteken en dan haalde je het meestal net niet voordat de andere kant groen licht had.Dus dan nog snel een sprintje trekken en 50 meter verder was er dan weer de volgende kruising.Kreeg er hartkloppingen van!Regelmatig op één van de tig pleinen bij zitten komen van dit gedoe.Die waren prachtig,met één plein vol met mozaïek betegelde paden,banken en fonteinen.
Onderweg naar het park liep ik door een villawijk.Daar kon je weer heel goed het verschil zien met de rest van Zuid Amerika,met prachtige huizen en alles omgeven door hekken.Parque General San Martín bleek zo groot te zijn,dat er busjes klaar stonden voor een rondleiding.Deze ging ook naar een uitzichtpunt,waar na al het vlakke land van noordelijk Argentinie,eindelijk weer wat bergen te zien waren.

Om 7 uur ´s avonds zat ik in de bus naar Neuquén.Gelukkig hadden we op het begin een paar keer een stop,zodat ik snel een sigaretje kon roken.Ik viel uiteindelijk pas na middernacht in slaap,maar ik werd om een uur of 2 al weer wakker geschud door een jongen die in de bus werkte.Of ik bij de chauffeur een sigaretje wilde roken?Ik had liever door willen slapen,maar nu was ik toch wakker,dus waarom niet.Alleen lag m´n buurman helemaal in coma en ik wilde hem niet wakker maken.Even later kwam de jongen terug om te kijken waar ik bleef en hij schudde de buurman wakker.Voorin bij de chauffeur met het grote raam was het prachtig,met niks of niemand te zien behalve een sterrenhemel met gigantisch veel sterren.Alleen bleek de busjongen wat andere bedoelingen te hebben,hij kwam steeds dichter naar me toe geschoven.Dus na 2 sigaretjes snel gemaakt dat ik wegkwam en nog een paar uur geslapen.Om kwart over 7 ´s morgens kwamen we aan in Neuquén en snel de bus uitgesprongen,zodat ik die engerd niet meer hoefde te zien.En ik had geluk,al om 8 uur vertrok de bus naar San Martín de los Andes,m´n eindbestemming.Dit was een prachtige rit,weg uit het vlakke land,richting het Andesgebergte.In de verte waren de besneeuwde bergtoppen te zien en het landschap werd steeds mooier.Om 3 uur ´s middags,na ruim 19 uur in de bus,kwam ik eindelijk aan in San Martín.Na ruim een week in drie grote steden te hebben gezeten,was het hier een verademing.In het Lake District,gelegen aan een gigantisch meer,tussen de bergen van het Andesgebergte en met alemaal houten huizen.En,ongelooflijk,de eerste(en enige)plaats waar er werd gestopt voor een zebrapad!Ik had op internet gezien dat het hier maar zo´n 13 graden zou zijn,maar toen ik de bus uitstapte was het heerlijk weer.En hoe zuidelijker ik kwam,hoe langer het licht bleef.Maar toen de zon rond 9 uur onderging,werd het inderdaad ijskoud.Ik zag ook overal verwarmingen,die was ik nog nooit op m´n reis tegengekomen.
De volgende dag moest ik nog bijkomen van de busrit.´s Middags op zoek gegaan naar een tour,want alles was te ver weg om op eigen houtje te kunnen gaan bezichtigen.Maar vanwege het laagseizoen waren veel reisburootjes dicht,of ze hadden een tour die ik niet wilde doen.En dat terwijl er toch erg veel toeristen rondliepen.Opeens zag ik een Engelse dubbeldekkerbus,die 5 minuten later aan een rondrit zou beginnen.Snel ingestapt,maar dat had ik beter niet kunnen doen.Met 5 kilometer per uur reden we door het "centrum"(één straat)en door de rest van het dorp,wat ik lopend zowat nog sneller had kunnen zien.Daarna een stuk de berg op,vanwaar we een prachtig uitzicht over het meer,de bergen en het dorp hadden.Toen naar het casino voor gratis thee en gebak.Dat mocht ook wel na die veel te dure busrit.Daarna eindelijk een tour geboekt en op het strandje naar de zonsondergang zitten kijken.Snel bij het hostel m´n vest opgehaald,ik was bevroren.Nog wat verder geslenterd langs de houten huizen,de chocoladewinkels en heel veel souvenierswinkeltjes.Ik heb ze allemaal gezien,want alles stond vol met heksen,trollen en elfjes,ik vond het prachtig.

Ik werd zaterdag om 9 uur opgehaald.Het was alleen minder dat ze ´s nachts hadden besloten een feestje te houden in de keuken naast m´n dorm,waar ik om 4 uur heel boos binnenstapte dat ik nu eindelijk wel eens wilde slapen.Maar ik schrok meteen wakker toen ik ´s morgens de rest van het gezelschap in het busje zag:alleen maar Argentijnse 60-plussers.Waar waren toch alle andere backpackers?Deze mensen bleken met z´n allen een georganiseerde rondreis door eigen land te maken.Ze waren verdeeld over 2 busjes,waar ik als enige buitenlander bij was gestopt.Maar ik heb nog nooit zo´n gezellige tour gehad!Ze waren bijna aan het eind van hun reis en volgens mij een beetje met elkaar uitgepraat.Ik als nieuweling werd met allerlei vragen bestookt.Ik was meteen "la chica"(het meisje)en als ik,na een stop,wat te laat terugkwam bij de bus,dan hoorde ik ze al van verre roepen dat "la chica" er nog niet was.Heb me rot gelachen,wat een leuke groep.Ook hadden we een erg goede gids die,hoewel ik een tour met een Engelssprekende gids had geboekt,helaas geen woord Engels sprak.Het Spaans hier was wel beter te volgen dan in Noord-Argentinie,maar ik moest regelmatig vragen of ze wat langzamer kon praten.
We begonnen in Junín de los Andes,een dorp vlakbij.Hier naar Parque Vía Christi geweest,een parkje met afbeeldingen over het leven van Jezus,de plaatselijke kerk en een toeristenmarktje.Allemaal erg interessant :roll: .Toen gingen we richting Parque Nacional Lanín.Al van verre zag je de besneeuwde vulkaan Lanín.Bij het meer Huechulafquen een fotostop gehad,waar we zo´n beetje wegwaaiden.Na 2 dagen strakblauwe lucht sloeg het weer helaas net nu om en werd het steeds bewolkter en kouder.De lunch hadden we bij een restaurantje aan een ander meer,echt in the middle of nowhere.Er was één hobbelweggetje en niks anders te zien dan de bergen,de vulkaan,riviertjes,meren,vogels en af en toe wat koeien en schapen.Heerlijk,heel wat beter dan die drukke steden.Na de lunch gingen we door naar een kapelletje,waar je gewoonlijk heel mooi de vulkaan ziet liggen,maar die zat nu in de wolken.Het was tijd voor de koffiepauze,maar omdat het zo koud was geworden,bleef iedereen in de bus zitten.Allemaal haalden ze uit hun tas de matebeker met kruiden tevoorschijn en de thermosfles kokend water en er werden traditionele hapjes gehaald.Mate is de nationale drank van Argentinie,voor de meesten erg verslavend.Het is een soort hele sterke en bittere thee(ik vond het niet te zuipen),die uit speciale en mooie bekers,met rietje,wordt gedronken(zie foto).En zo zat iedereen rustig te genieten en kreeg ik van alles aangeboden.Bij het boeken van de tour(een halve dag eerder)was me verteld dat je ook nog met een ferry over één van de meren kon gaan,wat ik graag had willen doen.Maar opeens bleek de ferry niet meer te gaan,dus om 4 uur gingen we weer terug naar San Martín.Het was een erg mooie en gezellige dag geweest.

Op zondag zat ik om half 11 ´s morgens in de bus naar Bariloche.Gelukkig was dit een rit van maar 4 uur,en erg mooi via de 7 merenroute.We gingen ook dwars door de bergen en hadden onderweg zelfs nog een sneeuwbuitje.Bij een stop in een ander plaatsje werd ik meteen weer aangesproken(tsja,dat blonde haar valt toch op).Zoals gewoonlijk,zodra de vrouw hoorde dat ik uit Nederland kom,werd er Maxima geroepen.Ik werd meegesleurd naar een straathoek en ze wees me de winkel van de broer van Maxima aan,waar ik beslist heen moest gaan.Ze had even niet door dat m´n bus 3 minuten later weer vertrok,dus daar was geen tijd voor.
Ook Bariloche lag erg mooi aan een meer,maar was stukken groter en niet zo lekker kneuterig als San Martín.Meteen na het vinden van een hostel de stad ingelopen.Het was vreselijk koud en het waaide zó hard,dat ik op een gegeven moment moest omdraaien,ik kon er niet meer tegen in lopen.Ik heb nog nooit zo´n wind meegemaakt.Bij de kade staan kijken,waar mensen in hun auto naar het woeste meer zaten te kijken.De auto kreeg zo meteen een wasbeurt,want het water sloeg er metershoog overheen.Ik had onderhand erg honger na weer een dag nauwelijks gegeten.Maar ja,het was zondag en alles was gesloten of pas vanaf 8 uur weer open.Gelukkig wisten ze in het hostel één restaurant dat wel om 5 uur open was.Na het eten lekker in m´n hostel gehangen,dat vol met Israeliers zat.Op de bovenste verdieping was een rookkamer(heerlijk,niet buiten in die koude wind)met een prachtig uitzicht over het meer met af en toe twee regenbogen.
De volgende ochtend was ik al op tijd op.Het waaide nog steeds zo hard.Ik had graag een boottocht willen maken,maar vanwege het weer gingen er natuurlijk geen boten.Ik had het er al wel gezien met die wind,dus de bus gepakt naar het busstation om te kijken of ik die dag nog weg kon.En ik had weer geluk,er waren nog net twee plaatsen vrij in de bus van 18 uur naar Puerto Madryn.Daarna op m´n gemak teruggelopen naar de stad.Het kon ook niet snel,want ik had tegenwind,die me regelmatig naar achteren blies.Ook erg fijn dat de busstations steeds zo ver van het centrum liggen en het zo´n half uur tot een uur lopen is.De rest van de middag rondgeneusd in de souvenierswinkeltjes.

Dinsdagochtend kwam ik,na ruim 13 uur in de bus,aan in Puerto Madryn aan de Atlantische kust.Toch nog een bestemming in Patagonie,de zuidelijkste provincie van Argentinie.Zuidelijker ging helaas,vanwege tijdgebrek,niet meer lukken.Had wel geluk dat ik nu niet nog meer backpackers met The North Face kleding zou tegenkomen,want dat werd hoe verder zuidelijker steeds erger.Dit is die dure,sportieve kleding met afritsbroeken,wat toch meestal door een heel ander type backpacker wordt gedragen(oftewel erg sportief).
Eindelijk zat ik niet in een hostel met óf niemand,óf alleen Argentijnen,óf alleen Israeliers(die vaak alleen elkaars gezelschap opzoeken),maar met een gezellig internationaal gezelschap.´s Middags een prijsvergelijkend onderzoek onder de reisbureaus gehouden en uiteindelijk in m´n hostel tours geboekt voor de volgende twee dagen.´s Avonds met iemand uit m´n hostel meegelopen naar het busstation en meteen geïnformeerd naar de bus naar Buenos Aires voor donderdagavond.Het was maar goed dat ik er toevallig op tijd bij was,want ik had één van de laatste plaatsen.Na alle busreizen van rond de 30-40 euro,wat ik al erg duur vond,was deze bijna 60 euro,schrok me rot!
Woensdagochtend werden we met z´n vieren met de auto opgehaald door de chauffeur/gids.Heerlijk met zo´n klein groepje de hele dag in de auto.We gingen naar Península Valdes,een groot schiereiland,dat helemaal beschermd gebied is.Op wat boerderijen na zie je alleen maar natuur en dieren.Na een bezoek aan het informatiecentrum zagen we onderweg naar de kust de eerste guanaco´s,een soort lama´s.De gids stopte snel,zodat we uitgebreid foto´s konden maken.Aan de kust was een pad gemaakt en kon je vanachter een afzetting veel zeehonden beneden op het strand zien.Met heel veel geluk(wat is dus niet had,was ook maar zo´n 1% kans)waren er orka´s te zien.We hoorden van een bewaker dat er ´s morgens heel vroeg op een ander strand een orka half het strand was opgekomen en een zeehond had meegesleurd,om die dan later op te eten.Dat had ik graag willen zien!Hierna reden we door naar de pinguinkolonie,maar eventjes geweest.Onderweg nog een soort van struisvogels en andere rare vogels gezien.Toen naar weer een ander gebied met nog meer zeehonden en een snelle lunch in de auto.Het was wel jammer dat het allemaal vrij gehaast ging en er niet zoveel tijd was om alles rustig te bekijken.Maar we moesten ´s middags op tijd bij de boot zijn voor het hoogtepunt van de dag:de tocht naar de walvissen!Het walvissenseizoen liep op z´n einde,ze zijn er gemiddeld maar tot half december en trekken dan voor een half jaar verder weg.Het was nu al 2 december,dus ik had überhaupt al geluk dat ik nog net op tijd hier was(want wist er vantevoren niks van,had het pas een paar weken daarvoor in m´n reisgids gelezen).Eerder in het seizoen kun je de walvissen af en toe zelfs vanuit Puerto Madryn zien,aan de andere kant van de baai,en zijn er op de boottocht heel veel te zien.Nu was het afwachten.Maar al snel zagen we een groepje van blijkbaar twee moeders met hun jong.De boot was erg dichtbij,maar ik vond het erg moeilijk te zien waar de ene walvis ophield en de andere begon.Had sowieso geen idee of ik nou de kop,rug of kont zag.Maar het was zo verschrikkelijk mooi om zo dicht bij die gigantische beesten te zijn.Alleen was het erg moeilijk om foto's te maken,want het ging allemaal zo snel.Je kon wel merken als ze gingen duiken en de staart omhoog kwam.Dan was het snel de fotocamera op "burst" zetten en maar foto's blijven maken(om daarna weer heel veel mislukte foto's te wissen).Zo is het me toch gelukt om één perfecte foto van de staart te maken,die nu al uitvergroot in m'n kamer hangt.Helaas stonden we al binnen 1,5 uur weer op het strand,had hier nog uren naar kunnen kijken.

De volgende dag werden we weer met z'n vieren opgehaald.Hetzelfde saaie Italiaanse koppel was erbij,maar ook een leuke Duitse.Het was een uurtje rijden naar Rawson,waar we op de boot gingen op zoek naar tonina´s,kleine zwart met witte dolfijnen.Ook nu hadden we weer geluk,we zagen ze al vrij snel.Deze beesten zijn echt vliegensvlug.Het was bijna onmogelijk om er foto´s van te maken,helemaal op zo´n deinende boot met mensen die alle kanten op liepen om maar niks te missen.Er kwam nog een andere boot bij en als deze ging varen,zwommen de dolfijnen vooraan met de boot mee en konden wij ze goed zien.Af en toe was er niks meer te zien,vaarden we een minuut verder en dan was er weer een hele groep.Echt onbeschrijflijk hoe mooi dit was.Helaas duurde ook dit veel te kort en waren we na een uur al terug.We reden door naar Punta Tombo,waar niet zoals de dag ervoor een paar honderd pinguins zaten,maar duizenden.Ik hoorde iets van 70.000,maar raakte steeds de tel kwijt :grin: .Er was een pad door heel het reservaat,waar ook de pinguins overheen liepen of er net naast zaten.Richting het uitkijkpunt,waar ook veel struiken waren,moest je echt opletten dat je niet op een pinguin ging staan!Er waren ook veel kleintjes,die een vreselijk hard piepgeluid maakten.We hadden maar een uur om hier rond te kijken,maar het was allemaal zo mooi en grappig,dat onze gids mij en de Duitse op een gegeven moment kwam zoeken.We kwamen ruim een half uur te laat bij de auto aan.De Italianen waren vreselijk boos,maar ik zat er niet zo mee.Zou hier waarschijnlijk maar één keer in m´n leven komen en dan moet je er ook van genieten!
Vanaf het pinguinreservaat gingen we door naar Gaiman.Deze plaats is gesticht door mensen uit Wales.Eerst gingen we naar een piepklein museum om deze hele geschiedenis te zien(zeer interessant...)Daarna naar een Engels theehuis,waar Princess Diana zelfs ooit nog was geweest,voor een echte English tea met gebak,cake en sandwiches(en natuurlijk thee)en toen terug naar het hostel.Gelukkig was dit niet zo ver,want wat was het saai rijden hier.Echt het beloofde land voor pa:het is overal éne rechte weg :wink: .Verder was er echt niks te zien als vlaktes en af en toe een tegenligger.Toen de gids vertelde dat ze een extra weg aan het aanleggen waren,ondat het zo "druk" was,moest ik erg hard lachen en heb hem verteld hoe de spits in Nederland er aan toe gaat.Hij zat met open mond te luisteren...

´s Avonds om half 11 zat ik weer eens in de bus,de laatste lange rit van ruim 18 uur naar Buenos Aires.Gelukkig vrij goed geslapen en vrijdag overdag filmpjes gekeken en zitten lezen.Ook hadden we regelmatig stops,zodat ik m´n nicotinepeil goed kon houden,en alle maaltijden kegen we in de bus.´s Middags stonden we opeens stil aan de kant van de snelweg.Aan de andere kant stond ook een bus met volgens mij een lekke band.De chauffeurs van onze bus gingen helpen.Hier hebben we wel een uur stilgestaan,we waren al te laat vertrokken uit Puerto Madryn en voor Buenos Aires kwamen we hartstikke vast te staan in de spits(hier was het wel erg druk),dus in plaats van 16.30 kwamen we pas om 19 uur aan.Die laatste uren duurden megalang,zonder film en met een boek dat uit was.
Ik had van iemand een adres gehad van een leuk hostel.Aangezien het overal zo rustig was en ik de laatste dagen geen tijd voor het internet had gehad,had ik geen reservering gemaakt.Helaas zat het hostel vol en stuurden ze me naar een hostel om de hoek.Ook dit zat vol en ze vertelden me dat gewoonlijk in deze tijd van het jaar en in het wekend alles vol zat.Daar stond ik dan,helemaal kapot na die lange reis.Er was iemand zo aardig om op msn te kijken en zij vond een collega met nog een bed vrij in een hostel.Volgens haar was het maar een paar blokken verder en goed te lopen.Maar het werd al donker,ik liep daar met al m´n spullen inclusief backpack van 24 kg en moest het wel wat zoeken,voelde me absoluut niet op m´n gemak.Het hostel was geweldig,met supervriendelijk en behulpzaam personeel,een uitgebreid ontbijt en wel herrie beneden,maar daar hoorde je op de dorm niks van.Ik kwam op een kamer terecht met drie Koreaanse meiden,die totaal geen Engels spraken en heel gebrekkig Spaans.Ze vroegen me meteen het hemd van het lijf,maar ik was eerst toe aan m´n spullen dumpen,eten(het was ondertussen al half 10)en slapen.
Ik had in m´n hostel gelezen over een stadswandeling,die in het weekend alleen op zaterdag was.De wekker liep dus al op tijd af en ik ging op zoek naar de ontmoetingsplek.Hoewel ik met heerlijk weer hier was aangekomen,was het nu flink aan het regenen.Maar ik vond Buenos Aires meteen al een heerlijke stad.Niet te vergelijken met Rio de Janeiro,dat vreselijk ingewikkeld en onveilig was en waar lopend weinig te zien was.Hier was het stratensysteem erg makkelijk en overal waren mooie gebouwen en van alles te zien.We hadden een erg enthousiaste gids bij de stadswandeling en we gingen langs veel dingen die ik al had aangestreept in m´n reisgids.Van het Plaza del Congreso naar het Plaza del Mayo met het Casa Rosada,het roze presidentieel paleis(alhoewel ik het meer terracotta vond).Via de kathedraal,de drukke winkelstraat Avenida Florida,nog heel wat oude gebouwen en veel uitleg kwamen we na 2,5 uur uit bij de obelisk op de superdrukke en eens breedste straat ter wereld,Avenida 9 de Julio.Deze straat moest ik heel vaak over op weg van m´n hostel naar het centrum en weer terug.Meestal moest je tussendoor nog twee keer wachten bij de voetgangersstoplichten voordat je aan de overkant was.Hier werden we nog gewezen op het enige huis(en niet groot gebouw)dat in het centrum van Buenos Aires staat.Het was op het dak van een hoog gebouw geplaatst.Dat was het einde van de tour.De rest van de dag heb ik nog meer van het centrum bekeken,een kaartje gekocht voor een tangoshow de volgende avond en de kathedraal in gegaan.Deze zag er van buiten niet al te indrukwekkend uit,maar éénmaal binnen was het erg groot en mooi,met o.a. het graf van José de San Martín,een belangrijk persoon in de Argentijnse geschiedenis(vandaar ook al die pleinen die naar hem vernoemd zijn).Was sowieso erg grappig in Argentinie,bijna elke plaats heeft precies dezelfde straatnamen,alles vernoemd naar belangrijke data en personen.
Rond 4 uur hield het eindelijk op met regenen,dat liep een stuk fijner.Helemaal naar het oosten langs het water gelopen,waar eiegenlijk niks te zien was,en weer terug naar het andere eind van de winkelstraat,waar ik langs een cultureel centrum kwam.Ik zag iets aangeplakt staan over een tangoshow en er was nog plaats vrij voor de show van 20 uur.Kostte maar 6,50 euro en het leek me leuk om twee avonden een show te zien.Ik had nog maar 5 kwartier voordat de show begon,dus snel(nou ja,deed er nog 40 minuten over)naar het hostel teruggelopen,me omgekleed,taxi gepakt en zo was ik precies op tijd voor de show.Ik had nog geen tijd om te eten.De show was met vier stellen en een erg dramatische zanger.Het was erg mooi,maar ik houd toch meer van salsa,dit was me iets teveel drama.Na 1,5 uur was het afgelopen en was er buiten nog een markt.Lekker rondgeslenterd en op zoek naar iets te eten,kwam ik in een straat met verschillende podia waar nog meer tangomuziek te horen was.Er stonden overal rijen met stoelen en daarachter dansten mensen de tango.Heb nog een hele tijd staan kijken,er hing een geweldige sfeer.Daarna kon ik nog een heel stuk verder lopen richting m´n hostel.Maar opeens werd het erg rustig op straat en ben ik voor de laatste blokken maar snel in een taxi gesprongen.Op m´n dorm zaten de Koreanen zoals gewoonlijk een film op hun laptop te bekijken(heb ze niet anders zien doen)en moest ik uitgebreid verslag doen van m´n hele lange dag.Toen uitgeput op bed neergeploft,ik had me wat kilometers gelopen(en er zouden er nog heel veel volgen)!

Ook zondag was ik al vroeg op,moest nog heel veel zien(twee dagen Buenos Aires is echt veel te kort).Ik was zo vroeg bij het ontbijt,dat de man alles nog voor me klaar moest zetten en er was verder niemand te bekennen.Ik wilde helemaal in het noorden van de stad beginnen en had advies gekregen over de bus.Maar éénmaal in de bus bleek ik ergens muntgeld in te moeten gooien,wat ik niet had.De vreselijk onvriendelijke buschauffeur wilde geen briefgeld aannemen,dus op de volgende hoek werd ik er alweer uitgegooid.Zelfs in zo´n wereldstad was ook hier op zondag bijna alles gesloten,dus ik kon nergens wisselen.Ook goed,dan ga ik toch weer gewoon lopen!Via een groot park kwam ik eindelijk pas op de middag bij m´n eerste bestemming aan:Cementerio de la Recoleta(de begraafplaats).Heb hier 1,5 uur rondgelopen,was geweldig mooi en indrukwekkend.Met gigantische mausoleums,sommigen waren gewoon kleine kerkjes en gigantische beelden van voornamelijk enegelen.Het was nog een hele zoektocht naar het mausoleum van Evita Perón,ik had iets erg groot verwacht.Maar ik hoorde een gids vertellen dat ze niet was gedoopt of niet katholiek was ofzoiets,dus ze mocht geen eigen mausoleum en lag in een eenvoudig familiemausoleum.Daarna snel de kerk bekeken en over de gigantische toeristenmarkt gelopen.De taxi genomen naar de wijk La Boca,aan de andere kant van de stad in het zuiden.Hier was Caminito,een straat met huizen in allerlei kleuren,veel kunstenaars ,straatverkopers en allerlei optredens.Het was er vreselijk druk.Eindelijk had ik om 4 uur tijd om te lunchen,ondertussen werd er een hele dansshow met livemuziek opgevoerd.Hierna op zoek gegaan naar een internetcafé,want al m´n memorysticks waren vol.Helaas lukte het niet om foto´s op een cd te branden,ook niet in twee andere internetcafés,dus moest ik foto´s gaan wissen.Ondertussen was het al bijna 6 uur en wilde ik nog naar een andere wijk.Ik had niet meer zoveel Argentijns geld en wilde taxikosten besparen,dus ik begon weer verder te lopen.Komt er een vrouwtje naast me lopen,die het maar niks vond dat ik daar alleen liep.Dat was volgens haar veel te gevaarlijk.Ze bracht me naar een bushalte en bleef net zolang wachten totdat ik in de bus zat.Ik vind dat maar niks,word liever met rust gelaten op straat,ben veel te bang voor een beroving of dat ze om een fooi beginnen te zeuren.Maar ik was blijkbaar te achterdochtig,ze wilde verder echt niks van me,alleen dat ik veilig in de bus zat.Natuurlijk had ik weer nauwelijks muntgeld,maar deze chauffeur vond het goed dat ik maar 1/5(iets van 5 eurocent)van de ritprijs betaalde.Ik was stiekem wel blij,want het bleek nog een heel stuk naar de wijk San Telmo te zijn en ik had de blaren al op m´n voeten staan.Ik was alleen veel te vroeg uitgestapt,omdat ik een hele mooie wandschildering zag die ik graag op de foto wilde hebben.Ik kwam zo erg laat in San Telmo aan,waar ze de markt al aan het afbreken waren.Er was nog wel een hele optocht en allerlei kraampjes door de straten,erg gezellie.Toen moest ik me weer erg haasten om me snel om te kleden en op tijd bij de tangoshow te zijn.Ik kwam als laatste binnen,maar had een prachtige plaats bij het podium.Dit was erg klein,maar het paar liet een geweldige show zien.Jammer dat ze maar een paar keer dansten en dat het maar een uur duurde,maar ook de muzikanten en de zangeres waren erg goed.Na de show wat gegeten en in m´n hostel begonnen met m´n tas inpakken.Eindelijk was het zover,de volgende dag vloog ik naar Guatemala.Hierover schrijf ik binnenkort,het is nu al zo´n megaverhaal geworden.Ook op de foto´s van Antigua moet je nog even wachten,zit er nog op een aantal te wachten.

Ik heb een geweldige reis in Zuid Amerika gehad,prachtige dingen gezien en gedaan.Met wel af en toe een baaldag,maar dat hoort erbij.Bolivia blijft m´n favouriet,maar ook de laatste 1,5 week in Argentinie was fenomenaal!!

Er staan 3 nieuwe mappen met foto´s van Argentinie op http://jessicans.mijnalbum.nl .Veel foto´s zijn genomen vanuit de bus of een deinende boot,vandaar dat ze niet allemaal even scherp zijn.
Ik wilde de vormgeving van m´n pagina veranderen,zit nu éénmaal niet meer in Zuid Amerika,maar de site heeft weer van alles veranderd en kan niks leuks meer vinden.Dus het blijft nog even zo.

Liefs Jessica