Over golfplaten,muikzooi en backpackeren

Zo,da´s even geleden.Begin maar bij het begin,na m´n reis naar Belize.Van m´n voornemen om weer met school en sporten te beginnen kwam niks terecht.Net na terugkomst in Antigua werd ik ziek(grieperig)en dat duurde een paar weken.Toen ik stopte met m´n malariatabletten ging het al snel stukken beter,dus heb het idee dat het daaraan lag.Ik was mooi op tijd beter om Tessa te helpen met het opzetten van een bibliotheek op de school in Santa Catarina,een dorpje vlakbij.Nicole en ik zijn twee ochtenden bezig geweest met het sorteren en stempelen van boeken.Daarna moest alles ingevoerd worden in de computer.En natuurlijk hadden we die ochtend wel door dat er geen stroom was in Antigua,maar wie denkt eraan dat er ook geen stroom is in de omliggende dorpen.Nog een tijdje zitten wachten en Nicole toegezongen voor d´r verjaardag,maar helaas nog steeds geen stroom.Dus weer gezellig met de chickenbus terug naar Antigua.En dan merk je pas hoe raar het is zolang zonder stroom.Geen tv,geen internetcafé,op veel plaatsen geen water,en dat duurde tot laat in de middag.

Halverwege februari hadden Truuske(Nicole)en ik zin om even weg te gaan,dus besloten we onze vriend Jonathan op te zoeken.Hij zat voor een maand in een dorp aan Lago de Atitlán,een prachtig meer omgeven door bergen en vulkanen.Maar warhoofd als hij is,had ie z´n telefoon in Antigua laten liggen en via internet kwam er ook weinig reactie.Dus gewoon een mail gestuurd wanneer we dachten dat we er zouden zijn en we zouden wel zien.´s Middags kwam de shuttle,door naar Nicole,het andere warhoofd,die meteen weer terug naar binnen kon om d´r ticket te gaan zoeken.Na een minuut of 10 vond ze het uiteindelijk...in de prullenbak :roll: .Na maar 3 uur in de bus kwamen we aan in Panajachel,waar we de boot namen naar San Marcos,een klein plaatsje aan het meer.Hier was echt niks te doen,dus de volgende ochtend de spullen weer ingepakt en door naar San Juan,het dorp van Jonathan.En na een half uurtje wachten kwam ie warempel nog opdagen ook.Hij heeft ons het dorp laten zien en we zijn bij z´n Engelse les geweest.Daarna de tuk-tuk gepakt naar San Pedro,weer een ander dorp.Hier was alles supergoedkoop.Een hotelkamer gevonden voor 2,50 euro per persoon,wel met een erg vreemde badkamer(heel handig om via de douche naar de wc te moeten.).We zouden eigenlijk de volgende dag weer terug gaan,maar Jonathan had ons gevraagd om mee te gaan op een tour op een koffieplantage.Leek ons leuk,alleen iets minder was dat er ook een cameraploeg mee ging.Dit was voor een infofilmpje,maar dan nog vond ik de hele tijd die camera onder m´n snufferd niet zo geweldig.We moesten steeds wachten,volgens mij omdat de presentator niet te hard kon lopen,omdat ie dan teveel ging zweten.En toen ik een leuk Kodak-momentje zag terwijl de presentator in close-up(dacht ik)werd gefilmd,werd de opname stilgelegd,me toegesnauwd dat er geen foto´s gemaakt mochten worden en er ook niet gerookt mocht worden.Oeps,sorry!Maar de tour zelf was leuk,al begreep ik niet alles van de Spaanse uitleg.
Zaterdagochtend stonden we bij ons hotel te wachten op de shuttle terug...die niet kwam.Na veel heen en weer gebel met het reisburootje bleek dat ons niet was verteld dat we daar naar toe hadden moeten komen en dat de bus al weg was.Maar aangezien we door de extra dag verblijf nauwelijks meer geld hadden,er niet gepind kon worden en ik wilde skypen met Jamiro voor z´n verjaardag,wilde ik persé met de ochtendshuttle terug.Na erg boos aan de telefoon te hebben gehangen en een tuk-tuk rit naar een ander dorp,stond daar de shuttle nog op ons te wachten.Vol met chagrijnige mensen en een chauffeur die als een gek door de bergen terug scheurde,om de verloren tijd weer in te halen.
´s Avonds uit eten geweest met de ouders en "tante" van Tessa,die de dag ervoor waren aangekomen.Erg leuk om ze weer te zien en kreeg allerlei lekkers en zelfs een cadeau van Maaiken(bedankt!!).Alleen erg wennen dat er niet meer gerookt mocht worden in het restaurant,want ook hier is een rookverbod ingegaan!En vooral in Antigua wordt dat erg strikt toegepast,zelfs op een dakterras mag niet meer gerookt worden :sad: .

Dit jaar heb ik helaas geen carnaval gevierd.In Antigua was er weinig van te merken.Er is wel veel te merken van de "Cuaresma",oftewel de 40 dagen voor Pasen.Dus ging ik woensdag naar San Felipe voor de eerste "velación",wat een soort van bijbelafbeelding is in een kerk,die daarna op elke vrijdag in een andere kerk is in één van de dorpen rond Antigua.Voor de afbeelding ligt een "alfombra"(ja,ja,snappen we het allemaal nog?Het zal wat duidelijker zijn als je de foto´s bekijkt),wat een vloerkleed is,gemaakt van geverfd zaagsel,met allerlei soorten fruit eromheen.Allemaal erg mooi.Voor de kerk is het een gekkenhuis met rijen mensen die komen kijken en heel veel eetkraampjes en andere muik.

Vrijdag 27 februari was ik al helemaal hyper voor de komst van paps en mams de volgende dag.Maar bijna was ik er niet bij geweest,omdat ik zowat geëlectrocuteerd werd onder m´n douche.Die had al een paar weken kuren,met alleen nog loeiheet water.Het werd nu zo heet dat ik hem snel moest uitdraaien(altijd fijn,zo´n shock door je hand...),maar er bleef water en heel veel stoom uitkomen.Ik zag de douchekop helemaal rood worden en sprong als een gek de douche uit,wachtend op een ontploffing.Die kwam gelukkig niet,maar stond ik daar helemaal ingezeept in m´n kamer.Gelukkig liet de huisbazin de volgende dag meteen een electricien komen,zodat ie snel gemaakt was(al douche ik sindsdien alleen nog met erg lauw water,warm wordt ie niet meer).Geweldig hoor,die electrische douches!
´s Middags ging ik met Nicole naar het vliegveld om eindelijk paps en mams op te halen.Wat was dat heerlijk om ze na een half jaar weer te zien.Pa met z´n gebroken sleutelbeen en ma met de griep.Ze waren helemaal kapot,dus lagen al vroeg op bed.Zondagmorgen bleef moeders ziek op bed en met pa naar de ouders van Tessa gegaan om afscheid van ze te nemen.Meteen een alfombra(jeweetwel,zie hierboven) kunnen bekijken die op straat werd gemaakt voor de eerste processie van het jaar(zie filmpje om te zien wat een processie hier inhoudt,anders blijf ik aan het uitleggen haha.Wel snel kijken,want volgende week zijn alle foto´s en filmpjes eraf).En op de terugweg kwam toevallig de processie langs,erg mooi met al die mensen die meelopen in paarse kleding.Alleen de muziek is vreselijk,van die dramatische marsmuziek.
Terug op de hotelkamer waren al mijn spullen verzameld,die ik snel bij mij thuis ging bekijken.Ik had een hele verlanglijst doorgestuurd en er zaten ook heel veel cadeautjes,kaarten en lekkers bij.Wat heb ik de afgelopen weken al gesmuld van de stroopwafels,hopjes bonbonbloc en paaseitjes.Bedankt allemaal!!
Gelukkig kon mams ´s middags mee naar het park om daar de processie te zien.Dit is elke zondag
tot aan Pasen.Het begint rond 11 uur in één van de dorpen en eindigt in Antigua,vaak pas rond 9 uur ´s avonds.
De rest van de week hebben we veel bekeken in Antigua.De markt,alle toeristenmarkten,ruïnes,kerken en naar uitzichtpunt Cerro de la Cruz geweest.Erg handig was Tony(oftewel Flappie),onze gids en ja,hou je vast,mijn scharrel van hier,die natuurlijk veel meer dingen wist dan ik(oké,is iedereen bijgekomen van de schrik?En nee,Robert ten Brink hoeft niet ingeschakeld te gaan worden!).Al meteen één van de eerste dagen kon ma merken hoe anders het hier is.Ze had wat gekocht bij een oud vrouwtje,die vertelde dat dat het eerste was wat ze verdiende die dag.Toen we wegliepen en nog even omkeken,zagen we dat het vrouwtje een kruis maakte,om te bedanken voor de 6 euro die ze die dag had verdiend.Ja,dan word je wel met je neus op de feiten gedrukt.
Natuurlijk moest er ook een ritje gemaakt worden met de chickenbus,naar Santa Mariá de Jesús,met een prachtig uitzicht onderweg.
Donderdags gingen we mee met de daklozenronde.Die wordt geleid door Iris,die altijd hopeloos te laat is.En helaas voor pa was ze dit keer nóg later dan anders.Ook moesten er nog cadeautjes gegeven worden voor d´r verjaardag,dus vertrokken we uiteindelijk 5 kwartier later dan afgesproken.Ma werd meteen aan het werk gezet,die moest vitaminepillen uitdelen.Het was vrij rustig deze keer,maar ze hebben wel een hoop ellende gezien.
Vrijdags zijn we naar La Azotea geweest,een koffieplantage met museum.Daarna naar La Merced,de grote kerk van Antigua,voor de nieuwe alfombra die er elke vrijdag ligt.Ook nog naar het ziekenhuis gegaan waar Tessa werkt,een rondleiding gekregen en alle verhalen gehoord over de situatie van de kinderen(zwaar ondervoed,gehandicapt,hazelippen,ouders die broer en zus zijn...).
Toen nog een eind gelopen naar een ander dorp voor de velación(bijbelafbeelding).We hebben die dagen heel wat kilometers gemaakt en met dat prachtige weer steeds hartstikke verbrand.En ma voelde zich elke dag wat beter.

Zaterdag gingen we op reis,backpackeren(ja,nieuw woord van pa)met de koffer.Om half 10 kwamen we aan in Guatemala City,voor de bus naar Río Dulce.Bleken we 2 uur te moeten wachten.Daar had ik niet zo´n zin in en heel handig als je er al bent geweest,want ik wist dat we ook via een andere plaats naar onze eindbestemming Lívingston konden gaan.Dus de tickets omgezet naar Puerto Barrios.Van de 5,5 uur in de luxe bus heb ik 5 uur geslapen,maar de oudjes konden zo al heel wat bekijken van het land.Vooral pa raakte niet uitgesproken over alle hutjes van golfplaten en muikzooi die hij onderweg had gezien.Ik had er alleen niet over nagedacht dat we via deze plaats niet naar Lívingston konden over de rivier,maar over de zee moesten per lancha(bootje).Gelukkig was de zee in Puerto Barrios erg rustig,dus stapte ma(vrijwillig!)de boot in.Ik had maar ff niet verteld dat het waarschijnlijk een stuk wilder zou worden :badgrin: .En dat werd het dus ook.Het werd zelfs zo wild dat ik me er schuldig over begon te voelen dat ik ze in de boot had laten stappen,pa met z´n gebroken sleutelbeen en ma met d´r angst voor boten.Sorry!Maar na ruim een half uur kwamen we aan in Lívingston en iedereen had het overleefd.Het was even zoeken naar een hotelletje,maar we dachten dat we iets leuks hadden gevonden.Stukken minder was dat er meteen de eerste avond al 3 kakkerlakken rondrenden,waarvan pa,mijn held,er 2 had gevangen!En die beesten zijn gigantisch hier.

De volgende dag gingen we op weg naar Los Siete Altares,iets met watervalletjes op 7 plateaus.Het zou zo´n 1,5 uur lopen zijn,maar aangezien we niet hebben gerend en af en toe wat hebben gerust,hebben we er 3 uur(!)over gelopen.Het was er erg mooi.Toen wilden we naar het zwemgedeelte,wat nog een hele klim was over rotsblokken en door het water(wat nou rust houden met een gebroken sleutelbeen,hè pa!)Het was vreselijk warm,dus ik heb heerlijk wat gezwommen in het ijskoude water.Terug liepen we er gelukkig maar 2 uur over,maar na de avondmaaltijd en een potje yahtzee lagen we uitgeput(tenminste ik)op tijd op bed.
Maandag gingen we door naar Río Dulce.We moesten weer met de boot,een tocht van 2,5 uur.Dit ging erg rustig,dus wel te doen voor mams.Het was erg mooi onderweg,veel pelikanen gezien.In Río Dulce aangekomen,moesten we bellen naar ons hotel dat aan het water ligt,om de boot te laten komen.Het lag precies aan de overkant,dus was maar 30 seconden met de boot.Een mooi complex,met allemaal een soort van blokhutten en een zwembad.En aangezien het vreselijk plakweer was,lagen we daar zo in!
De volgende ochtend de boot terug genomen naar Río Dulce,waar we al snel een hotel vonden.Helaas ging onze trip van die dag niet door,want ik werd ziek,waarschijnlijk door de hitte.En helaas voor pa en ma zaten we net in deze plaats.Het dorp bestaat zo´n beetje uit één straat,waar vreselijk veel vrachtverkeer doorheen rijdt,je zowat stikt van alle uitlaatgassen en langs de kant staat alles vol met eetkraampjes,waar je nauwelijk langs kunt door al het verkeer.
De volgende ochtend voelde ik me wat beter,dus konden we naar Finca El Paraíso.Volgens mijn reisboek was er van alles te zien en te doen,echt een dagtrip.Na een uur met de bus begonnen we over het pad te lopen en kwamen we uit bij een waterval.Erg mooi,maar dat was het.En er stonden ook nog eens allerlei vieze mannen foto´s te maken van de meiden in bikini,dus ik had weinig behoefte om het water in te gaan.Best een tegenvaller,was niet echt de moeite waard om hiervoor een dag langer in Río Dulce te moeten blijven.´s Middags nog een Ierse ontmoet,waarmee ik vorig jaar in hetzelfde studentenhuis in Antigua had gezeten.Het blijft toch een kleine wereld.

Donderdag hadden we een hele reis voor de boeg naar Lanquín in het midden van het land.We stonden al vroeg op om de bus van 6 uur te halen.Opeens zegt pa dat ie iets ziet,loopt er een tarantula in de hotelkamer!Brr,snel de deur opengezet en gelukkig wandelde hij naar buiten.Daarna liep er ook nog een kakkerlak door de kamer te racen,hoog tijd om te gaan!
De eerst uren hadden we een lekker luxe touringcar,maar daarna moesten we overstappen op de lokale shuttle bus.Ik had onderweg al betaald,maar kreeg van een passagier te horen dat ik teveel had betaald.En aangezien ik het idee had dat we de vorige dag ook al waren opgelicht,was ik het beu.Al ging het maar om 3 euro,dit was een principekwestie.Dus bij de volgende overstapplaats ging ik de discussie aan met de geldophaler,die me geen gelijk gaf en er snel vandoor ging.Ook bij de buschauffeur wilde het niet lukken,maar net toen ik het op wilde geven,kreeg pa 30 quetzal in z´n hand gedrukt.Ik was trots op mezelf,discussie gewonnen en dat in het Spaans!Daarna met de taxi naar het volgende busje,die meteen vertrok.Reizen met paps en mams is heerlijk,het gaat allemaal lekker soepeltjes.Het laatste uur ging over een vreselijk hobbelweggetje,maar wel door het mooiste gedeelte van Guatemala(vind ik).Eindelijk kwamen we om 3 uur aan bij El Retiro in Lanquín,een prachtig complex met allemaal hutjes,gelegen aan een rivier.Lekker afgekoeld in het ijskoude water.
De volgende ochtend gingen we naar Semuc Champey,in de bossen met watervallen en waterplateaus.We wilden niet met een tour mee,dus moesten we vervoer zoeken.Toen we naar de bank liepen,werden we al aangesproken door de bestuurder van een pick-up.Hij zette ons ook meteen bij de bank af,maar toen ik eindelijk klaar was met geld wisselen,waren de pick-up en pa en ma nergens te bekennen.Even later kwamen ze aanrijden,er waren ondertussen nog wat mensen opgehaald.Ik kon mooi bij ma voorin en daar gingen we weer een uur over een hobbelweggetje.Net toen we tegen elkaar zeiden dat we zo´n goede chauffeur hadden en dat die auto´s heel wat te lijden hebben hier...oeps,lekke band.Viel de auto nog van de krik af op de chauffeur,maar het kwam uiteindelijk allemaal goed.
Bij Semuc aangekomen,gingen pa en ma naar het uitzichtpunt.Ik had deze klim vorig jaar al gedaan,dus ik heb heerlijk 1,5 uur in het water gelegen,ondertussen de visjes van me afschoppend die aan m´n benen en voeten zaten te knabbelen.Wat een heerlijke rust en uitzicht,ik heb genoten.Na 2 uur kwamen de oudjes uitgeput terug van de klim en eind van de middag liepen we terug naar de weg.Na een tijdje kwam er gelukkig een busje waarmee we terug konden naar Lanquín.´s Avonds gezellig met alle gasten van het complex aan het visbuffet gezeten.
Ik had nog wel een paar dagen op deze geweldige plek willen blijven,maar dat paste helaas niet in de planning.Zaterdag hadden we een rechtstreekse shuttle terug naar Antigua,waar we toch nog 8 uur over deden.

Zondag rustig aan gedaan,moesten bijkomen van al dat gereis.Nog wel wezen kijken bij La Merced bij de nieuwe alfombra.Het was erg druk in de straten met alle mensen die voor de processie kwamen.Ook de sleepauto´s waren druk bezig op de route van de processie(was mooi hè pa!).
Maandag gingen we naar vulkaan Pacaya.Bij aankomst in het dorpje werden we opgewacht door tientallen kinderen die stokken verkochten.Pa wilde persé de stokken kopen bij een meisje dat aan het huilen was in alle drukte.Het was een flinke klim,we liepen al snel met z´n vieren achteraan.De stomme gids wachtte nauwelijks op ons.Af en toe zagen we hem en dan begon ie te zeuren dat we een paard moesten nemen(die zowat de hele weg achter ons aan bleven lopen),maar dat vertikten we.Deze keer had ik het zomaar gehaald tot boven zonder paard.We kwamen op een heel andere plaats uit als vorig jaar,en het viel me zwaar tegen.Er was nauwelijks lava te zien.Ik denk dat het andere gedeelte te gevaarlijk is geworden.Pa en ma liepen nog wel door naar het stroompje lava,maar Tony en ik bleven wachten aan het begin van de vulkaan.Ook was het erg bewolkt,dus weer niks kunnen zien van het mooie uitzicht(o jee,ik begin wel erg verwend te klinken).Het laatste stuk terug door het bos was het al pikkedonker,ik was blij met onze zaklampjes.Helemaal zwart en stoffig kwamen we terug in Antigua.
De volgende ochtend zaten we alweer in de shuttle naar Lago de Atitlán.Hier is niet veel te doen,maar we konden wel wat rust gebruiken en ik vond dat pa en ma dit prachtige meer wel gezien moesten hebben.We moesten naar San Pedro,aan de overkant van het meer,dus moest ma nog één keer de boot in.En ze had geluk,normaal ben je er in een half uur,maar wij deden er ruim een uur over,wat een slome zooi.Alleen het laatste stuk moesten we schuin het meer oversteken en het bootje begon flink te schommelen,dat was even wat minder.Een mooi hotelletje gevonden voor 5 euro per persoon en verder alleen wat rondgehangen en genoten van het uitzicht.En weer mocht ik niks betalen van pa,ik wist niet wat me overkwam.Totdat ik er eindelijk achterkwam dat ie z´n geefklier operatief had laten verwijderen :biggrin: .
De volgende middag weer de shuttle terug,meteen vanaf San Pedro.Onderweg hadden we kilometerslang wegwerkzaamheden,pa keek z´n ogen uit.

Toen braken al de laatste dagen aan van het verblijf in Guatemala.Pa en ma hebben donderdag flink geshopt,terwijl ik bezig was in het internetcafé met m´n foto´s op cd te krijgen(wat nog niet mee viel).Ook flink wat spullen ingepakt die ik niet nodig heb met reizen,zodat alles mee terug kon naar Nederland.´s Avonds gezellig gegeten met z´n allen en een drankje gedronken bij Sinventura.
Pa en ma hoefden pas ´s middags op het vliegveld te zijn,dus konden we vrijdagochtend nog naar de velación in Santa Ana.Daarna voor de laatste keer naar La Merced voor de nieuwe alfombra,nog een bakske koffie bij mij en toen wachten op de taxi.Dat was nog een hele opgave voor paps,al dat wachten hier."We moeten toch om kwart over 7 klaar staan,het is nu half 8"."Ja pa,en het kan nog goed een half uur duren voordat de shuttle er is".Ach,ik ben er ondertussen wel aan gewend,die punctualiteit hier.Ben er zelf ook niet zo goed in :smile: .
Ik vond het helemaal niks om afscheid van ze te nemen op het vliegveld.Het was zo heerlijk dat ze hier waren en dat ik ze zoveel heb kunnen laten zien.Ik ben trots op jullie,dat jullie alles hebben gedaan,steeds weer die enge bootjes,heftige beklimmingen en vieze beestjes.Het was ook erg grappig om jullie tolk te zijn en dat ik alles nu eens moest regelen.
´s Avonds heeft Tony me meegesleept naar de velación in z´n dorp Santa Ana,zodat ik niet alleen thuis bleef zitten kniezen.Ik vond het er ´s morgens al druk,maar het was nu helemaal een gekkenhuis.Megadruk op de straten en rijendik liepen de mensen de kerk in.Er was een hele lichtshow in de kerk en de boot in de afbeelding ging nu op en neer.Op mijn vraag waarom dat ´s morgens niet was aangezet,werd ik erg raar aangekeken.Dat ging natuurlijk niet op electriciteit,maar mensen achter de schermen stonden de hele avond die boot te duwen en daar was overdag geen mankracht voor.Ach ja,af en toe vergeet ik dat ik in Guatemala zit :smile: .
Zaterdag een baaldag ingelast en veel op bed gelegen,want Tony had gevraagd of Nicole,Eva en ik mee wilden helpen met het maken van een alfombra die nacht.´s Avonds om 10 uur liepen we naar Santa Ana,waar de mannen nog druk bezig waren met de voorbereidingen.We hebben wat rondgelopen in het dorp,overal waren mensen bezig met alfombra´s.Eindelijk om half 1(!)konden we beginnen met het insteken van de bloemen in het zand.Meestal worden alfombra´s gemaakt met erg fijn,geverfd zaagsel,maar af en toe worden er bloemen,fruit en groenten gebruikt.
Sinds ik die dag ziek was geweest,had ik erg last van m´n nek,waarschijnlijk op de tocht gelegen.Het was al erger geworden en met het maken van een alfombra zit je op een balkje boven het zand de bloemen in te steken,niet erg comfortabel dus.Om 5 uur had ik zo´n last van m´n nek en de kou,dat ik binnen ben gaan zitten en zo in slaap viel.Om half 8 ging ik weer eens buiten kijken.Het was erg druk geworden,overal waren mensen bezig met nog meer alfombra´s en er waren al veel kijkers.Onze alfombra was ook al een heel eind af,dus zijn we ook het dorp rondgelopen om alles te bekijken.Om half 10 vonden we het tijd worden om ons bed op te zoeken.De processie begon pas om 12 uur,waarbij alles over de alfombra´s loopt en meteen daarna alles wordt schoongemaakt.Erg zonde van al het werk,maar het hoort nu éénmaal bij het geloof zeggen ze :doubt: .´s Middags kwam de processie door Antigua,dus hebben we hem daar nog gezien.
Na weer een nacht bijna niet hebben kunnen slapen van de nekpijn,ben ik maandagochtend maar naar de dokter gegaan.En zoals altijd hier bij dokterbezoek,kreeg ik een injectie.Medicijnen gekregen(bijsluiter,ach welnee,nergens voor nodig)en het is nu al stukken beter.Ook weer kunnen Skypen met pa en ma,maar het is toch nog even raar dat ze weer gewoon in Nederland zitten.
Paps en mams,bedankt voor 3 geweldige weken,ik heb genoten!!En pa,sterkte morgen in het ziekenhuis met het terugzetten van je geefklier!

Ik hoop dat iedereen het leuk vond om dit boek te lezen(was toch niet te lang haha),nu nog de bijna 200 foto´s op http://jessicans.mijnalbums.nl ...

Liefs Jessica