Heel veel regen,hitte en crackers

En toen,eindelijk,zat ik in de trein waarvoor ik eigenlijk naar Curitiba was gereisd(zie vorige verhaal).Op het station stond een hele rij voor de kaartverkoop,
maar ik werd al snel benaderd door iemand of ik een kaartje van hem wilde overnemen.Ik ben natuurlijk niet helemaal op m´n achterhoofd gevallen,dus eerst nagevraagd of het een geldig kaartje was.Maar het klopte en ik kon het met korting overnemen.In mijn coupé waren weer nauwelijks toeristen te vinden,het waren voornamelijk Brazilianen.Er was één grote groep bij,die erg luidruchtig was.Dat was voor een half uur wel leuk,maar toen er ook nog een gitaar tevoorschijn werd gehaald en ze erg hard en vals begonnen te zingen,werd het stukken minder leuk :sad: .Ook had ik niet goed opgelet en bleek de gids alleen Portugees te praten,dus had ik beter een nog goedkoper ticket kunnen kopen voor een coupé zonder gids.Maar de treinreis was geweldig!Eerst nog een heel stuk door Curitiba,wat een verschrikkelijk grote stad bleek te zijn,toen door allerlei dorpjes met erg armoedige hutjes en uiteindelijk door het regenwoud,langs een rivier,over bruggen met gigantische dieptes onder ons,door tunnels en daarna een prachtig uitzicht over bergen en dalen.Het was echt een boemeltreintje dat erg langzaam ging.Na bijna 4 uur kwamen we aan in Morretes,volgens mij maar zo`n 50 kilometer verderop.Wat een ander klimaat,erg tropisch met palmbomen en vooral vreselijk heet.Liep ik daar met m´n vest,lange broek en gympen.Morretes was een mooi dorp,maar erg klein,dus na een uur had ik het wel gezien en ging ik naar het busstation voor de reis terug.Maar de bus die toevallig net zou gaan toen ik aankwam,ging op de één of andere manier niet(weer die taalbarrière,begreep er niks van)en de volgende ging pas ruim 2 uur later.Dit was erg balen,want ik had op tijd terug willen zijn in Curitiba om op zoek te gaan naar een wisselkantoor.M´n pinpas werkte niet in Brazilie en door alle uitgaven met m´n mastercard i.v.m. internetaankopen in Nederland,vliegtickets en pinnen,zat ik al aan m´n limiet voor oktober(heel fijn als je pas 1,5 week in oktonber zit).Gelukkig had ik wel een travellercheque en euro´s meegenomen naar Morretes,dus ging ik hier maar proberen te wisselen.Ik werd van de ene naar de andere bank gestuurd,maar nergens konden ze wisselen.Toen ben ik maar op een bankje langs de rivier geploft,m´n geld zitten tellen en zitten denken wat ik nog in m´n hotelkamer had liggen.Ik kwam er al snel achter dat ik waarschijnlijk niet eens meer m´n hotelkamer zou kunnen betalen,het was te hopen dat ze ook dollars zouden accepteren.Ik had al het geld nog hard nodig,dus kon niet eens wat te eten kopen.Wat fijn dat ik nog wat crackers bij me had...
De bus deed er terug naar Curitiba maar 5 kwartier over.Op het busstation meteen een kaartje gekocht om nog die avond door te reizen.Vreselijk duur die lange afstandsbussen in Brazilie,40 euro voor een rit van 10 uur(had ik al wel ingecalculeerd).Teruglopend naar m´n hotel nog gekeken bij alle banken,maar alles was al gesloten.Uiteindelijk zag ik heel groot "cambio"(wisselen)staan,dus ik was helemaal opgelucht,dit was m´n redding!Maar helaas,het was net gesloten.Op m´n hotelkamer kwam ik erachter dat ik toch nog iets meer geld daar had liggen dan ik dacht,dus ik kon de kamer gewoon betalen.Ik had zelfs nog geld over om eindelijk een broodje bij Subway te eten,m´n eerste normale eten sinds een dag of 5(de crackers kwamen zo onderhand m´n neus uit!).
Om 21.30 had ik de bus naar Foz do Iguaçu.Dit was de enige bus die avond die nog één raamplaats had.Als ik niet kan slapen en ik kan niet naar buiten kijken in zo´n donkere bus(wat je dus hebt als je aan het gangpad zit),kan ik misselijk worden.Maar m´n plaats bleek al bezet te zijn door een meisje,met naast haar d´r moeder.Dus ik in het Spaans aan het uitleggen dat dat mijn plaats was,dat ik er expres een bus later voor had genomen en m´n kaartje met het stoelnummer laten zien.Toen begon zij in het Portugees een heel verhaal wat er(denk ik)op neerkwam dat dezelfde plaats dubbel geboekt was.Maar was niks van waar,ze was gewoon te laat met kaartjes kopen,zodat ze achter elkaar moesten zitten,wat ze dus niet wilde.Uiteindelijk stond er iemand anders op,kon ik op zijn plaats zitten en hij ging op de vrije plaats aan het gangpad.Wat een gedoe zeg.Ik dacht dat ik zou kunnen slapen,was erg moe na weer heel wat kilometers te hebben gelopen.Maar helaas,ik zat naast een vrouw met een kind op schoot,die maar bleven draaien.Dan had ik dat kind half op me,dan ging het lichtje aan,dan begon kind te huilen of begon zij erg hard te praten.Alle mensen rondom haar zaten te zuchten en vroegen of het wat rustiger kon.Gelukkig stroomde de bus rond half 5 een eind leeg en gingen ze ergens anders zitten,zodat ik tot half 8 nog een beetje kon slapen.
Wat was ik blij toen ik in m´n hostel aankwam waar weer Engels werd gesproken en meer backpackers rondliepen.Dit was weer stukken gezelliger.Na het ontbijt en m´n was afgegeven te hebben(een wasbeurt was erg hard nodig na 1,5 week),ben ik lekker m´n bed ingekropen.Toen ik ´s middags m´n bed uit was,begon het weer eens te gieten,wat de rest van de dag duurde,dus lekker filmpjes zitten kijken.

De volgende ochtend vond ik al snel een Nederlands koppel die voor me wilden pinnen en dan kon ik het geld naar ze overmaken.Dat was een hele opluchting,want ik had nog maar voor 15 euro Braziliaanse reais.Zo kon ik m´n contanten om te wisselen,bewaren voor latere noodgevallen.Met weer geld op zak kon ik naar de watervallen.Eerst een half uur met de bus naar het gigantische Nationale Park,waarin de watervallen liggen.Het bussysteem van de locale bussen is erg grappig.Na wat zitplaatsen krijg je een hekje waarnaast iemand zit.Hier moet je betalen en dan pas mag je door het hekje.Vanaf de ingang van het park was het nog 20 minuten met een bus naar het beginpunt van het wandelpad.En daar,aan de overkant van een rivier,aan de Argentijnse kant,waren de watervallen te zien.Nou echt,die Niagara watervallen in Canada zijn er helemaal niks bij,en niet te geloven dat zo´n beeld op een heuvel in Rio een wereldwonder is en dit niet.Na Machu Picchu(Peru)was dit het mooiste wat ik tot nu toe heb gezien!Zelfs de foto laten niet goed zien hoe schitterend dit was.
Het pad was bijna 1,5 kilometer lang en overal waar je keek aan de overkant waren watervallen te zien.Kwam je door een bocht,weer andere watervallen.Aan het einde van het pad kwam je uit bij de allereerste waterval,aan de Braziliaanse kant,en vlak daarvoor was een brug een stuk over de rivier.Ik ben tot halverwege gekomen,want doordat de waterval er net naast was en dit met zo´n geweld ging,werd ik met alleen m´n parapluutje zeiknat.Daarna nog met de lift naar een platform naast de waterval,waar je kon zien hoe de rivier eindigde in de waterval.Het was GEWELDIG!!
Ik had er 1,5 uur gedaan,dus tijd zat om op m´n gemak te lunchen.Op het terras liepen een soort van wasberen rond,die strontbrutaal waren.Ze sprongen zo op de tafels en bij de tafel naast mij aten ze zowat de halve maaltijd op.Toen ik hier een foto van maakte,moest ik heel snel zelf m´n broodje wegpakken,want er sprong er ook al één op mijn tafel.Constant liep er een restaurantmedewerker rond om de beesten weg te jagen,maar zodra hij zich omdraaide,zaten ze er alweer.Was een erg grappig schouwspel,zolang ze maar uit m´n buurt bleven.Er stonden overal borden dat ze konden bijten en ze hadden vreselijk lange nagels.
Hierna hetzelfde pad terug gelopen om nog een keer van de watervallen te genieten.Ook nog mooie vlinders,vogels en rare insecten gezien.Vlakbij de ingang van het park was een vogelpark met heel veel vogels die ik nog nooit had gezien.Ook waren er een aantal soort van megagrote volières waar je doorheen kon lopen.Eéntje was met o.a. toekans,die vrij tam waren en waar je erg dichtbij kon komen.Net voor sluitingstijd had ik alles gezien en ging ik na een geweldige dag terug naar m´n hostel.
De volgende dag regende het van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat.Toen het even wat minder hard tekeer ging,heb ik wat door de stad gelopen,maar was een erg lelijke stad en niks te doen.Dus heb me verder maar in m´n hostel vermaakt.Zaterdags naar de Itaipu dam gegaan,één van de grootste ter wereld.Ik was precies op tijd voor de film en rondleiding buiten met de bus.Het bleek één van de 7 bouwkundige wereldwonderen te zijn,en zonder het te weten heb ik er daar nu ook al 4 van gezien(Panama kanaal,CN Tower in Canada,Empire State Building in NY en deze dam.Nu alleen nog de Golden Gate Bridge,de Kanaaltunnel en...de Deltawerken in Zeeland!).De dam ligt op de grens van Brazilie en Paraguay en produceert 80% van de electriciteit in Paraguay en 25% van de electriciteit in Brazilie.En zo kregen we nog heel wat meer feiten te horen,maar ik vond het allemaal niet zo bijster interessant.
´s Middags was ik weer terug in m´n hostel en heb ik de taxi genomen naar Argentinie.Ik heb nog nooit zo´n snelle grensovergang meegemaakt als bij Brazilie.Vanuit m´n raampje m´n paspoort gegeven,er werd even gekeken,gestempeld en ik kon door naar de Argentijnse kant.Hier stond een file,dus duurde wat langer,maar 3 kwartier later en omgerekend 16 euro armer voor de taxi(hoefde zomaar niks te betalen bij de grens)stond ik bij het hostel in Puerto Iguazu,Argentinie.Aangezien dit hostel dezelfde eigenaar had als van dat in Brazilie,kwam ik meteen een aantal dezelfde mensen tegen die ik daar al had ontmoet,was erg leuk.Dan ben je tenminste af van het "hoelang ben je al aan het reizen,waar naar toe,waar vandaan?"enz.Meteen op zoek gegaan naar een pinautomaat,maar ook hier werkte m´n bankpas niet.Nog de andere bank geprobeerd,maar niks :evil: .Het Braziliaanse geld dat ik nog had,omgewisseld en dan zou ik wel weer zien.Wat door het centrum van het dorp gelopen en ik vond het heerlijk.Na alle grote,weinig toeristische steden nu weer lekker kneuterig met erg veel souvenierswinkeltjes.Die had ik nog bijna niet gezien,dus was leuk om weer rond te kunnen neuzen.En wat heerlijk om weer Spaans te kunnen praten en dat iedereen me meteen begreep(meestal dan).Voelde me hier veel meer op m´n gemak als in Brazilie,wat ook veel te duur was.
Terug in m´n hostel werd me gevraagd of ik meeging naar een salsa/samba avond in een ander hostel.Dat hostel lag buiten het dorp en het was gigantisch.Met een groot zwembad,buiten-en binnenbar,een gigantische zaal met eetgedeelte,er was van alles te doen.Al zou ik er niet willen zitten,erg jong spul en gewoon te groot.We waren met een leuk groepje:een Deens stel,een erg grappig Engels echtpaar van in de 50,een Nederlandse en een Zwitserse.Lekker gegeten van het buffet en ze kwamen rond met vlees.M´n eerste Argentijnse steak op,was heerlijk.We wisten verder niet echt wat we konden verwachten,ik dacht dat er salsamuziek gedraaid zou worden en dat je kon dansen.Maar er kwam een man met een trommel op en we kregen een hele show,inclusief 2 errug schaars geklede dames.Steeds werden er mensen mee naar voren gesleurd om een dansje mee te doen.Het leek wel alsof ik in een Turks all-in resort zat!Hierna verder gegaan in het dorp,maar was eerst erg tam en in de disco was het niet mijn muziek.Op de terugweg een straat gemist en toen moesten we over een modderweg.Iedereen zat onder de rode klei(bestaat het halve dorp uit)en daarna waren het hostel en de douches ook één rode klei bende.

De volgende dag ging er weer een Nederlandse voor me pinnen,ik was echt helemaal blut.Daarna een geweldig boek in het hostel gevonden en de hele dag in een hangmat liggen lezen,ik kon het niet meer wegleggen.Maandag begon met regen,maar na een paar uur klaarde het op,dus ging ik op weg naar de watervallen aan de Argentijnse zijde.Aan deze kant zijn de meeste watervallen,je ziet dus niet het geheel zoals vanaf de Braziliaanse kant.Maar dit was zelfs nog mooier!Ik kon nu vlak langs de watervallen lopen en er waren heel veel bruggetjes over de rivier.Ik had gehoord dat het al sinds mei aan het regenen was en het waterpeil was in 11 jaar niet zo hoog geweest.Het was af en toe gewoon eng om over een brug te lopen,met de wild stromende rivier net een meter onder me,die eindigde in een donderde waterval net naast me.Ongelooflijk dat die bruggen het hielden met al dit natuurgeweld.Helaas was het blijkbaar meest spectaculaire pad al maanden afgesloten vanwege het waterpeil,maar er waren nog 2 andere routes.Ik was hier net op tijd klaar mee voor m´n jeep/boottoer.Gelukkig had ik van iemand in het hostel een regencape gekregen,want het begon flink te gieten.Eerst gingen we met een soort van open vrachtwagen door het regenwoud en daarna in de rij voor de boot.Het was meer een speedboot,maar we begonnen vrij rustig over de rivier.We bleven een stuk voor de watervallen stil liggen,zodat er nog foto´s gemaakt konden worden.Maar daarna moest ik snel alles in de waterdichte tas opbergen,want met een flinke snelheid vaarden we naar de watervallen,waar we zo´n beetje in gingen.Geweldig,zo´n douche in een waterval.Dit werd nog een paar keer herhaald,toen nog naar andere watervallen en daarna weer met topsnelheid terug.Wat was dat lachen zeg!Natuurlijk was ik,zelfs met de regencape aan,kletsnat geworden,maar gelukkig had ik hier al rekening mee gehouden en extra kleding meegenomen.Opeens brak de zon door en aangezien ik nog 2 uur had voor het park om 7 uur ging sluiten,kon ik nog terug naar de watervallen.Overal zag je regenbogen en eindelijk foto´s kunnen maken met een blauwe lucht.Man,wat heb ik op een bankje zitten genieten!Toen snel met het treintje naar de uitgang om de bus te halen.Ik was ruim op tijd voor de volgende bus,maar die is nooit gekomen.Tot 8 uur op de bus moeten wachten,terwijl het pikkedonker werd,er overal dierengeluiden waren te horen en er geen mens meer te bekennen was,behalve de wachtenden voor de bus.

Dinsdag was het schitterend en vreselijk klam weer.´s Morgens naar het drielandenpunt(Argentinie,Brazilie en Paraguay)gelopen,wat een stuk verder was als ik dacht.Terug in het dorp toch maar wat travellercheques gewisseld,zodat ik wat meer geld had.Daarna op souvenierjacht,geluncht en toen moest ik door naar Paraguay voor m´n vlucht de volgende dag.Ik was vrij laat,maar zou er maar een uur over 6 over doen.De bus kwam langs het hostel,maar niemand wist precies hoe laat.Gelukkig hoefde ik maar 20 minuten te wachten en gingen we op weg naar de Argentijnse grens.Hier moest iedereen de bus uit,weer een stempel erbij in m´n paspoort en door naar Ciudad del Este aan de Paraguaanse kant.Hier stopt de bus niet automatisch,dus ik had goed gezegd tegen de buschauffeur dat ik er bij de douane uit moest.We kwamen in een vreselijk drukke en chaotische stad terecht,de bus reed maar door en nergens zag ik iets van douane.Toen we uiteindelijk stopten,vroeg ik aan de chauffeur waar de douane was en hij keek me verschrikt aan.Was ie vergeten te stoppen!Ik kreeg m´n geld terug en ik moest aan de overkant maar wachten op de bus terug.Stond ik daar in de brandende zon met al m´n spullen,naast een terrein vol zwervers.Er kwamen wel een paar bussen langs,maar de chauffeurs schudden hun hoofd en reden gewoon door.Na 20 minuten wachten had ik zo´n beetje m´n kookpunt bereikt(letterlijk)en maar naar de taxi´s gelopen,die me voor 6 euro op en neer zou rijden.Kwamen we hartstikke vast te zitten in het drukke centrum,maar na 3 kwartier was ik terug bij het busstation,inclusief nieuw stempel in m´n paspoort.Nu had ik wel pas om 5 uur de bus naar Asunción,de hoofdstad van Paraguay.Er was me verteld dat het een directe bus was,maar ik versta onder "direct" niet dat ie in elk dorp stopt...Dus in plaats van 5 uur was ik 6 uur onderweg.Ik had op de hostelwebsite maar één hostel in Asunción gevonden,maar aangezien het laagseizoen is en er vrij weinig toeristen zijn,hoopte ik dat ze iets vrij hadden.Normaal als je ergens laat aankomt,zit er een nachtportier die nooit zo heel vriendelijk zijn.Maar ik kreeg me toch een ontvangst!Het hostel bleek pas een maand open te zijn en de eigenaresse was erg enthousiast en vriendelijk.Nadat ik had ingecheckt en m´n spullen in m´n dorm had gegooid,heb ik nog tot half 2 ´s nachts met d´r zitten kletsen.De vrouw vetelde me dat ze het hostel runde met d´r dochter.Zij was vorig jaar gaan backpacken in Peru en Bolivia en leerde daar hostels kennen,waar ze in Paraguay helemaal niet bekend mee zijn.Moeder raakte zo enthousiast door alle verhalen,dat ze met z´n tweeën het(denk ik)eerste hostel in Paraguay begonnen zijn.
Woensdag wat door de stad gelopen,totdat het erg donker werd en er een noodweer losbarstte.Snel terug gelopen naar het hostel en een beetje m´n tijd uitgezeten,tot ik om half 7 de taxi naar het vliegveld had.Ik had geen guaraní(Paraguaans geld)meer over en hoopte dat ik met dollars of Argentijnse pesos iets te eten zou kunnen kopen.Maar het was een superklein vliegveld(met 4 gates)en alles was al gesloten.Ach ja,je went er aan,een diner van crackers :cry: .Ik had twee keer een mail gehad met een veranderde vluchttijd,maar het bleek dat er bij de eerste tijd geen rekening was gehouden met de klok die in de tussentijd een uur vooruit was gegaan.Met toch nog 40 minuten vertraging ging ik op weg naar Bolivia.Hier op het vliegveld(met een erg slechte wisselkoers)meteen wat pesos ongewisseld voor Boliviaanse bolivianos,zodat ik in iedere geval de taxi kon betalen met m´n omgerekend 17 euro.Ook in Santa Cruz de la Sierra was op de hostelsite maar één hostel te vinden en dat lag vrij ver van het centrum.Dus had ik nog verder gezocht en ik had op een Spaanse site iets gevonden in het centrum met de naam Backpackers Santa Cruz.Me hier af laten zetten door de taxi,gelukkig was de taxirit maar 5 euro.Er stond een vreselijk onvriendelijke sukkel in de receptie en het duurde een eeuwigheid voordat ik eindelijk een sleutel in m´n handen gedrukt kreeg.Ik moest het maar uitzoeken,ergens achter in de gang.Het was een zooitje,het stonk,er liepen alleen maar Boliviaanse mannen rond en ergens stond heel hard een pornofilm aan.Oh mijn god,waar was ik nou toch in terecht gekomen?En zoiets noemen ze dan Backpackers!Maar het was middernacht en ik had niet zo´n zin om nu nog iets anders te gaan zoeken.Ik kwam terecht op een klein kamertje,waar het licht het niet deed en met een groot raam aan de gangzijde,zonder gordijnen ervoor.Terug gelopen naar de receptie of de sukkel geen andere kamer had.Met veel gezucht en gesteun liep ie met me mee om te zien wat er mis was.Er bleek toch licht te zijn,maar nog steeds geen gordijn voor dat raam,dus kreeg ik toch een andere "kamer".Was een klein hok,zonder ramen,met alleen een kleine opening boven de deur,zonder ventilator,vreselijk warm en met een matras dat helemaal doorgelegen was.Meteen m´n lakenslaapzak tevoorschijn gehaald en voor 3 euro was ik onder de pannen.
De volgende ochtend werd er al om kwart over 7 op de deur geklopt.Staat die sukkel daar om het wisselgeld te geven dat ie me nog verschuldigd was.Wat een idioot,op dat tijdstip!Het was veel te heet om nog te te kunnen slapen,dus m´n spullen gepakt en gemaakt dat ik wegkwam.Om 8 uur zat ik al in een taxi naar het andere hostel,buiten het centrum.Eerst wist niemand waar het was,maar gelukkig had ik ergens een telefoonnummer en ging de aardige taxichauffeur bellen waar het precies was.Ik voelde me erg schuldig dat ik hem geen fooi kon geven,maar had weer eens nauwelijks geld over.Wat een ellende toch met dat geld.En dan is Bolivia nog wel het goedkoopste land waar ik tot nu toe ben geweest.
Dit hostel was echt de hemel na de ellende van die nacht.Ruime dorms met badkamer,tv met dvd,pooltafel,tafelvoetbal en zelfs een zwembad!Moest wel meteen een formulier met heel veel regels ondertekenen.Die regels bevinden zich ook door heel het hostel,beetje overdreven :roll: .
Met de moed der wanhoop begaf ik me naar een pinautomaat en,het heerlijkste geluid wat ik in tijden had gehoord,hij begon te ratelen en er kwam geld uit!!!!Ik stond bijna te springen van opluchting,m´n pinpas doet het hier!Maar sjonge,jonge,wat een hitte.Ik werd er echt door lamgeslagen,en ook van het in één week tijd in 4 landen te zijn geweest.Ik weet af en toe bij het wakker worden niet meer in welk land ik ook alweer zit.Dus ik zit nu al sinds donderdag in hetzelfde hostel en heb nauwelijks iets gedaan.Beetje rondgelopen,maar het is weer een grote,lelijke stad.Vooral gerelaxt in het hostel,veel boeken gelezen en bij het zwembad gehangen.Komt ook doordat ik m´n plan om meteen door te gaan naar het zuiden heb veranderd.Ik wil eigenlijk eerst naar het Amazonegebied in het noordwesten,want het is toch belachelijk als ik in Zuid-Amerika ben geweest en hier niks van heb gezien.Maar dit is een flinke omweg en heb er nog even geen puf voor.En moet toch nog een paar dagen wachten totdat ik(hopelijk)m´n mastercard weer kan gebruiken.Heb niet zo´n zin om achter elkaar 2 keer 16 uur in de bus te zitten,wil een gedeelte gaan vliegen.Maar voor het boeken van een vlucht heb ik wel m´n mastercard nodig.

Heb vandaag met een Nederlander uit m´n hostel een route door de stad gelopen,maar wat een zooitje.Behalve de kathedraal is er geen ander mooi gebouw te bekennen.Af en toe een mooi parkje en leuke marktjes,maar dat was het.En dan dat verkeer!Door de hele stad is het één sliert auto´s.Er zijn genoeg zebrapaden,maar niemand die hiervoor stopt.Bij elke kruising is het rennend naar de overkant,met gevaar voor eigen leven.Ook merkte ik dat hier het gestaar weer begon,had ik in de andere landen even geen last van gehad.
Na een paar dagen wat minder weer en een hele dag regen,werd het nu weer steeds warmer en ik liep al snel oververhit rond.Aan het eind van de middag het internetcafé ingedoken en daarna naar een geweldig restaurant.Had ik gisteren ontdekt,het heeft een Duitse eigenaar en ze hebben schnitzels!Bijna alle hostels zijn inclusief ontbijt,maar dat is de halve week zo´n beetje het enige fatsoenlijke wat ik op een dag eet(en crackers natuurlijk).M´n maag wist dus niet wat hem overkwam,de echte,overheerlijke Oostenrijkse schnitzels,en dat voor 4,50 euro!
Waarschijnlijk ga ik morgen nog een dagje bij het zwembad hangen,maar dan wordt het toch echt tijd om door te gaan,ben hier al veel te lang.

Ik heb 2 mappen met foto´s geplaatst op http://jessicans.mijnalbum.nl .

Liefs Jessica