In de jungle en La Paz

Na toch wel twee dagen bezig te zijn geweest met m´n laatste verhaal en foto´s(downloaden van foto´s duurt een eeuwigheid),was het alweer woensdag en hoog tijd iets te gaan regelen voor de verdere reis.Ik wilde naar Rurrenabaque in het Amazonegebied van Bolivia.Van Santa Cruz naar La Paz kon eventueel met de bus(17 uur),maar van La Paz naar Rurrenabaque met de bus moest vreselijk zijn.Dit wordt wel de gevaarlijkste weg ter wereld genoemd.Bijna helemaal een onverharde,smalle weg met aan één kant diepe ravijnen.Ik las dat er heel veel dodelijk ongelukken gebeuren,had hier niet zo´n zin in.Op internet op zoek gegaan naar een vlucht en vond er één vanaf het militaire vliegveldje in Santa Cruz.Voor de zekerheid naar dat vliegveld gegaan,misschien was het hier goedkoper om te boeken,maar het was dezelfde prijs.Meteen een ticket geboekt voor de volgende dag en daarna nog een paar uur bij het zwembad in m´n hostel gehangen,het was weer bloedheet.

Ik was donderdag zo ingecheckt en moest nog een uur wachten.Het vliegtuig bleek vertraging te hebben en ik kreeg wel vier keer te horen dat we over 10 minuten zouden gaan.Ik stond buiten een sigaretje te roken,komen er twee mannen naar me toe gerend,ik moest meekomen.Mee hoor ik ook m´n naam omgeroepen worden.Schrok me rot,was bang dat er iets met m´n backpack was gebeurd.Maar nee hoor,ik werd naar een militairtje gebracht die m´n backpack wilde controleren.Een Nederlandse toeriste zorgt blijkbaar steeds voor argwaan.Moet altijd erg in mezelf lachen als die packpack weer gecontroleerd moet worden,want het ding zit bomvol.Zodra je hem openritst,vallen er al spullen uit.Militairtje gaf het dan ook al snel op :wink: .
Ik ging met een superklein vliegtuigje,voor ongeveer 20 personen.Had een vlucht van maar 1 uur en 50 minuten,maar wel met twee tussenlandingen.En heet in het vliegtuigje,denk dat het dicht bij de 50 graden was,ging zowat van m´n graadje.Gelukkig had ik bij de eerste overstap in Trinidad nog genoeg tijd,ondanks het uur vertraging.De tweede overstap was in San Borja,echt een superklein vliegveldje.Hier vandaan was het nog maar 20 minuten vliegen naar Rurrenabaque.Heel fijn,zo´n landing op een zandpad,ging erg hard.Voordat ik in de bus naar het dorp stapte,waaide het nog een beetje,maar in het dorp aangekomen was het warmer dan ooit.Meteen het eerste hostel ingelopen dat ik zag.Een kamer was 7 euro,vrij duur voor hier,maar ik vond het wel best.Alleen zat ik op de derde verdieping.Toen ik eindelijk boven was met die zware backpack,was ik helemaal kapot.Had wel een lekker grote kamer met plafondventilator en een prachtig uitzicht.Ik moest echt even bijkomen en een tijdje op bed gelegen.Alleen bleek de frisse lucht van de plafondventilator,vanwege het hoge plafond,niet tot aan het bed te komen,dus het bleef zweten.
Na de drukte in Santa Cruz was dit dorp een hele verademing.Erg klein en nauwelijks auto´s te zien.Wel veel motors,die bijna allemaal als taxi te gebruiken waren en erg veel restaurantjes en reisburootjes.En zoals overal in Bolivia,kreeg ik ook hier weer een gigantische maaltijd voor m´n neus,waarvan ik nauwelijks de helft op kon.M´n laatste avond in Santa Cruz was ik naar de Chinees gegaan en kreeg ik een schaal rijst waar je wel met vier man van kon eten.

Na een vreselijke nacht,waarin ik om de paar uur helemaal bezweet wakker werd,op zoek gegaan naar een toer.Je kunt vanuit hier naar de jungle of de pampa(moerasgebied),waar meer dieren te zien zijn.Dit sprak me meer aan,maar het eerste reisburootje waar ik kwam,ging alleen naar de jungle.Zag er wel goed georganiseerd uit.Daarna naar nog wat reisburootjes geweest,maar had ik stukken minder vertrouwen in.Om 1 uur was alles dicht en was het tijd om af te koelen in het zwembad.Erg jammer dat hier drie vreselijk irritante jongens waren,die zo hard praatten dat iedereen alles kon volgen wat ze te zeggen hadden over alle meiden die ze hadden ontmoet.Vreselijk interessant :roll: .Na het zwembad naar nog wat reisburootjes gegaan.Eén ervan ging naar de pampa en zag er erg goed uit.Maar net voordat ik daar binnen stapte,zag ik diezelfde jongens van het zwembad naar buiten gaan.Het bleek dat als ik deze toer wilde,ik bij hun in de groep zou zitten.En dat drie dagen lang,dat zag ik dus echt niet zitten.Dus terug gegaan naar het eerste buro en een driedaagse trip in de jungle geboekt.Wel erg duur,50 euro per dag,maat ik steunde er een goed doel mee.De oprichtster van dit buro had er mede voor gezorgd dat er een heel groot gebied Nationaal Park was verklaard.Dat betekent dat men hier niks aan de natuur kan doen,zoals bomen kappen en dieren afschieten.
Voordat ik zaterdag vertrok,eerst een vlucht geboekt voor woensdag naar La Paz.Daarna moest ik wachten op de rest van de groep.Uiteindelijk kwamen er zeven mensen aan,allemaal met afritsbroeken en hikingschoenen.Leuk,zo´n padvindersgroep!We gingen eerst ruim 2,5 uur over de rivier,in een klein bootje met gelukkig een afdakje.Was heerlijk met een verfrissend briesje.Onderweg,ver van de bewoonde wereld,zagen we nog wat hutjes waar mensen wonen die deze plek zelden verlaten.Ook zag je de vissersgezinnen,die op de rivieroever een hutje hadden gebouwd(wat palen met een zeil erover),daar een paar dagen visten,de vis in Rurre verkochten en dan weer de rivier op gingen.De kinderen zag je alleen in de rivier spelen en zullen waarschijnlijk nooit een school van binnen zien.Wat een bestaan.
We zagen ook veel schildpadden en uiteindelijk stopten we ergens.Hiervandaan moesten we nog een half uur door de jungle naar het kamp lopen.Volgens mij had ik al gezegd dat het erg warm was,maar hier was het nog erger,boven de 40 graden.Iedereen werd naar z´n hut gebracht,die erg mooi en groot waren.Ze lagen een stuk van elkaar af en de wanden bestonden alleen uit muskietengaas,zodat je alleen maar de jungle om je heen zag.Ook in de douche kon ik heerlijk naar buiten kijken.Wel zag ik meteen een gigantische sprinkhaan,die helaas niet aan de buitenkant bleek te zitten.Even later werden m´n tassen afgeleverd en deze jongen pakte de sprinkhaan zo van het gaas en zette hem buiten.Even later werden we bij het hoofdgebouw verwacht.Dit bleek bijna 10 minuten lopen van de cabins af te liggen.Naast een meer,dus iedereen dacht meteen aan een verfrissende duik.Maar dat ging dus niet,vanwege de piraña´s en kaaimannen in het meer...Er liepen twee grote papegaaien en een aap met jong rond,die waren gered van hun eigenaar.Men hoopte dat ze uiteindelijk terug de jungle in zouden gaan.Ik wilde even rustig buiten op de bovenverdieping een sigaretje roken,maar had meteen de aap met jong op schoot zitten.Erg grappig,met een lange staart in m´n nek en het kleintje dat m´n duim vasthield.Later kreeg ik te horen dat we de apen eigenlijk moesten negeren,anders zouden ze nooit meer terug in de jungle gaan.Maar dit zag ik sowieso niet gebeuren,want ze bleven altijd rond dat gebouw hangen.Zodra iemand een deur niet goed dichtdeed,zaten de apen binnen en probeerde de moeder iets uit de keuken te jatten.Dan zat al het personeel ze achterna met bezems om ze weer buiten te krijgen,zo lachen.

Uiteindelijk kwam onze gids opdagen en konden we de jungle in.Maar hij keer erg bedenkelijk naar m´n slippers en ik moest toch maar dichte schoenen gaan aantrekken.Dus moest m´n groepje nog 20 minuten wachten voordat ik eens terug was.Had wel een lekker klein groepje,met een Duits stel,een IJslandse vrijwillger die onze "tolk" was(mijn Spaans was vaak beter als dat van hem)en de gids.Was zo lachen met onze gids.Om de zoveel tijd stond ie opeens stil,zodat wij moesten uitkijken dat we niet allemaal tegen elkaar botsten,waarna hij even om zich keek en omhoog.Meestal was er niks te zien en gingen we weer verder.Hij wist vreselijk veel van alle bomen en planten.We zagen niet veel,alleen een nestje van een kolibrie met 2 eitjes,2 tarantula´s,vlinders(veel grote,prachtig blauwe)en heel veel mieren.Eén keer stopten we precies op een mierenpad(wat dus niemand door had)en werd iedereen wel een paar keer gebeten.En ik kan je vertellen,die mierenbeten doen gemeen zeer!
Na 1,5 uur liepen we door een bijna donkere jungle.Geweldig,met al dat gefluit en geritsel om ons heen.We waren precies op tijd terug bij het hoofdgebouw om de prachtige zonsondergang bij het meer te zien.Hierna hadden we met z´n allen eten bij kaarslicht,want er was helemaal geen electriciteit.Ik kwam in gesprek met een Zwitsers gezin met een tweeling van 12 en nog een meisje van 14 jaar,die 14 maanden met een camper aan het rondreizen waren.De dochters hadden gewoon vrijstelling van school gehad,wat een ervaring voor die meiden!Na het eten ging er nog een groep de pikdonkere jungle in,maar ik was heel hard toe aan een douche.Was toch best eng,alleen terug lopen naar m´n cabin met alleen een klein zaklampje.Hoorde heel wat vreemde geluiden naast het pad.In de cabin had ik alleen wat licht van 2 kaarsen,maar wat een heerlijke ijskoude douche.
Het was 31 oktober,Halloween,en ik moest wel terug denken aan vorig jaar.Toen liep ik verkleed als zombie rond in Antigua en nu lag ik op bed onder het muskietennet met gekraak,geritsel,gefluit en andere onverklaarbare geluiden om me heen.Wat een heerlijk leventje heb ik toch!

Zaterdag moesten we al om 6 uur klaar staan in het hoofdgebouw.Gelukkig was het ´s nachts wel wat afgekoeld,zodat ik redelijk had geslapen.We gingen in een gammel bootje het meer op om heel langzaam langs de oevers het hele meer rond te varen.Constant met het gezoem van insecten om je heen.Veel vreemde vogels gezien en bijna op het eind een hele groep apen.Het leek wel een scene uit "Lost"(tv-serie over een eiland),we zagen in het begin alleen de bladeren bewegen,er was nog geen aap te zien.Na 2,5 uur waren we terug,had er een houten kont aan overgehouden.Toen ontbeten en opeens kwam diezelfde groep apen langs het hoofdgebouw.Hier een tijd naar staan kijken,m´n slippers weer omgewisseld voor gympen en toen gingen we op weg naar een kaaiman.Na een halfuur lopen,kwamen we uit bij een ander meer.Op de kant had een kaaiman een ei gelegd,helemaal verstopt in een berg bladeren.Eerst was er niks te zien,maar toen de gids steeds dichterbij het nest en het water kwam,kwam er me toch een monster uit dat water!De gids schoot terug en trok mij erg hard met zich mee.Een stukje verderop zagen we dat de kaaiman niet verder kwam,dus konden we wat foto´s maken.Geweldig zeg!Daarna nog wat verder gelopen om meer van het meer te zien en toen terug voor de lunch,die al om kwart over 12 was.Ondertussen was het natuurlijk steeds heter geworden en stroomde het zweet uit elke porie.De gids stond me op een gegeven moment heel verbaasd aan te kijken en raakte zelfs even m´n voorhoofd aan.Hij vond het blijkbaar erg raar dat ik zo zweette.
Na de lunch werd er niks gedaan,was niet mogelijk met de hitte.Gelezen en gelapen in de hangmat.De opzet van dit kamp is dat alle mogelijkheden worden gegeven van wat er gedaan kan worden.Per groep besluit je dan steeds wat je wil gaan doen.Na het eten van een piraña bij het eten de vorige avond(gevangen door één van de gasten),wilde ik wel gaan piraña vissen.Dus eind van de middag gingen we weer in de boot het meer op,een plekje aan de kant in de schaduw gezocht.Iedereen kreeg een draad met een stukje vlees eraan en vissen maar.Maar na een uur hadden we nog niks gevangen.Doorgevaren naar het midden van het meer,dat nu ook in de schaduw lag en waar volgens de gids erg veel vis zat.Maar na ruim een uur nog steeds niks,dus zijn we met lege handen terug gevaren.We hoorden daarna van anderen die wel piraña´s hadden gevangen,dat zij in één van de andere meren hadden gevist.Was even een foutje van de gids.

Na het eten lag ik al op tijd op bed,want we moesten zondag alweer om 6 uur in het hoofdgebouw zijn voor het ontbijt.Ik werd al om 5 uur wakker van de brulapen,die vlakbij zaten en een ongelooflijke herrie maakten!Na het ontbijt gingen we op zoek naar de grote papegaaien(ara´s?).Hoewel er altijd 2 bij het hoofdgebouw zaten,telde dit niet,we wilden ze in het wild zien.Na een flinke wandeling kwamen we in een stuk jungle waar het pad steeds smaller werd,totdat er helemaal geen pad meer was.Hier heb ik,nadat ik ze al wel een paar keer had gehoord,voor het eerst brulapen gezien.Ze waren niet blij dat wij ze stoorden bij hun ontbijt.Toen we wegliepen,begonnen ze weer met hun herrie,die we een kwartier later nog hoorden.We moesten nog veel verder om de papegaaien te zien,over en onder omgevallen bomen,door dichtgegroeide stukken en ondertussen werd ik helemaal lekgestoken(geweldig spul,die Deet...).Opeen was er een hoop herrie en gestamp om ons heen,renden er een paar wilde varkens rond.Ze waren erg snel,dus nauwelijks te zien,maar we hoorden ze maar al te goed.Uiteindelijk kwamen we ergens aan waar we de papegaaien wel hoorden,maar nog steeds niet zagen.Nog wat verder geploeterd door de dichtbegroeide jungle,het was nauwelijks te doen.Maar daar zaten ze dan,een paar papegaaien hoog in een boom.Met het blote oog nauwelijks te zien,maar dankzij de geweldige zoom van m´n fotocamera heb ik mooie close-ups kunnen maken.Op de terugweg kwamen we een hele groep aapjes tegen,die net zo nieuwsgierig naar mij zaten te kijken als ik naar hun.GEWELDIG!!Alleen had de gids vreselijke haast,ik trok het echt niet meer met die hitte.Een pauze geëist,op m´n gemak kunnen roken en snel weer door.Na 5,5 uur(!)lopen,waren we precies op tijd terug voor de lunch.Daarna snel douchen,m´n spullen pakken en om 2 uur moesten we bij de boot zijn,terug naar Rurrenabaque.Onderweg nog roze pelikanen gezien.
Terug in Rurre naar een goedkoper hostel gegaan,eigen kamer met badkamer voor 3 euro.Het zag er niet uit,maar wat wil je voor dat geld.Ook ikzelf zag er niet uit.Onder de muggenbulten en uitslag van de warmte.Vooral de lange wandeling van die ochtend had er geen goed aan gedaan,kon m´armen nauwelijks buigen omdat de binnenkant van m´n ellebogen helemaal kapot was.Gelukkig voelde ik op deze kamer wel iets van de ventilator,zodat ik tot 5 uur redelijk had geslapen.Toen barstte er een vreselijk noodweer los.Het halve hostel stond op het overkapte balkon te kijken.Ook de zonsopgang was erg raar,het ging van roze naar geel en toen werd alles grijs.Even later klaarde het op en kon ik nog een paar uur slapen.

Na het ontbijt moest ik naar het reisburo om m´n vlucht voor de volgende dag te herbevestigen.Maar vanwege de regen ´s morgens waren alle vier de vluchten van die dag geannuleerd.Iedereen van dinsdag zou nu woensdag vliegen en dan kon ik donderdag,mits het niet meer ging regenen(er weleens aan gedacht om die landingsbaan te asfalteren?).Daarna heerlijk naar het zwembad bij het uitzichtpunt gegaan.Met de motortaxi over een vrij steil grindpad,was best eng!Het uitzicht was prachtig,er was een groot zwembad en hier zaten ook de Zwitsers en het Duitse stel van de jungle,was gezellig.Ben gebleven tot het donker was en toen weer terug met de motor over het steile weggetje,brr.
Woensdagochtend miezerde het een beetje,dus ik naar het reisburo hoe het met m´n vlucht zat.Maar ik zou gewoon donderdagochtend kunnen vliegen,was een hele geruststelling.Ik had er nog over gedacht om ook een paar dagen naar de pampa(moerasgebied)te gaan,maar m´n lijf kon die hitte en nog meer zweten echt niet meer aan.Had het ook wel gehad met dit dorp.Ik werd overal "amiga"(vriendin)genoemd,maar verder waren de mensen in winkels,restautants en internetcafés erg onvriendleijk(op enkele uitzonderingen na).En steeds al die insecten om me heen en de grote vliegende kakkerlakken,die was ik ook helemaal beu.
Een tijdje zitten Skypen met familie Chipmunk(de koptelefoon werkte niet helemaal goed)en daarna klaarde het op en kon ik weer lekker naar het zwembad.
Donderdagochtend stond ik bepakt en bezakt om half 9 bij het reisburo,bleek dat er woensdag nog twee vluchten waren geannuleerd en ik kon pas om 15.30 uur mee.Snel terug gelopen naar m´n hotel of dat ik m´n kamer nog tot 12 uur kon hebben en na het ontbijt nog een paar uur geslapen.Daarna zólang met Tony zitten Skypen,dat ik heel snel moest lunchen.Toen naar het reisburo voor de bus naar het vliegveld,reed ie net voor m´n neus weg!Naar binnen gelopen en gelukkig kon een medewerkster de bus nog tegenhouden.Zag het niet zo zitten om met m´n backpack op een motortaxi te gaan.
Op de binenlandse vluchten mag je maar 20 kg. bagage hebben en mijn backpack weegt maar liefst 23 kg.(ja,ik weet het,hoe krijg ik het voor elkaar). Was tot nu toe geen probleem,maar nu moest ik betalen voor overgewicht,wel even 1 euro!De vlucht duurde maar 35 minuten,maar ik voelde me al snel erg beroerd.Waarschijnlijk niet zo´n goed idee,die lunch net voor het vliegen.Vooral de laatste 5 minuten waren vreselijk met erg veel turbulentie.Was blij toen ik het vliegtuigje uit kon.Ik was in La Paz,de hoofdstad van Bolivia,heerlijk fris met 18 graden.Het vliegveld ligt op 4100 meter,maar de stad zelf op ruim 3600 meter.Een erg rare taxichauffeur bracht me naar m´n hostel.Hij was wel zo aardig om meteen langs het uitzichtpunt te rijden en daar even te stoppen.Adembenemend,wat een stad.In een vallei,maar helemaal volgebouwd tot aan de heuvels en in de verte zag je besneeuwde bergtoppen.
Ik vond m´n hostel niet zo,het was megagroot.Er waren wel 30 kamers en dorms en er liepen tussen de 120-150 man rond.Was wel leuk dat ik regelmatig mensen tegenkwam die ik al eerder had ontmoet,zelfs nog in Brazilie.
Voelde me te beroerd om die avond iets anders te gaan zoeken.Het was wel fijn dat er een bar/restaurant bij zat,zodat ik nog een soepje kon eten en kon genieten van de muziek die ook in Guatemala te horen is.Daarna op tijd m´n bed in,ik hoopte eindelijk weer eens normaal door te kunnen slapen nu ik uit de hitte was.Maar om 1 uur schrok ik wakker van een hoop geschreeuw;de bar was dichtgegaan.Er zaten nogal wat dronkelappen op de gangen te schreeuwen en het bleef maar doorgaan.Kon niet meer slapen,dus maar m´n bed uitgegaan om een sigaretje re roken.Zo´n schreeuwerd kwaad toegesnauwd dat ie z´n kop moest houden.Er zat gewoon iemand van het hostel vlak naast hun bij de receptie,daar hij zei niks.Op mijn commentaar zei ie alleen maar dat ze zo zouden gaan :mad: .
Na deze nacht wilde ik ontbijten,een ander hostel zoeken en de stad in gaan.Maar ik kwam niet verder dan het ontbijt,stortte daarna helemaal in.Hoogteziekte,dat wil zeggen kortademig,hartkloppingen,droge mond,misselijk,erge droge en blauwe lippen,vreselijk moe en futloos,het gevoel alsof ik een facelift had gehad en m´n hele gezicht was strakgetrokken en ik kon me nergens op concentreren.Een mailtje schrijven duurde een eeuwigheid,typte alles verkeerd en het drong helemaal niet door wat mensen tegen me zeiden.Dus heel veel in bed gelegen en veel cocathee gedronken,wat helpt tegen hoogteziekte.Had gelukkig een leuk Israelisch stel op m´n dorm zitten,die regelmatig een praatje kwamen maken en steeds vroegen of ik wel genoeg water dronk.
Na weer een vreselijke nacht met een hoop herrie ging het iets beter en kon ik de deur uit.Eerst medicijnen gehaald,die me erg goed hebben geholpen.Daarna richting de heksenmarkt.Onderweg vreselijk veel souvenierswinkeltjes met geweldige dingen en erg goedkoop,ik bleef maar kopen.De heksenmarkt was een straatje met allemaal kraampjes met heel veel beeldjes en prulletjes voor geluk,gezondheid,bescherming enz.Het meest bizarre waren wel de gedroogde lamafoetussen die je bij je huis moest begraven.Weet niet meer waarom(bescherming ofzo).Ook hingen er babylama´s,ik vond het maar niks.

Na weer een korte nacht met ruziemakende Engelsen op m´n dorm midden in de nacht,m´n spullen gepakt en uitgecheckt,ik ging hoe dan ook hier weg!Eerst naar het busstation gegaan om te kijken of er ´s avonds een bus naar Potosí ging.Er was nog plaats dus meteen een kaartje gekocht.Toen naar de begraafplaats.Dit was ongelooflijk,keek m´n ogen uit!Megagroot en vreselijk druk,waarschijnlijk omdat het zondag was.Er waren wat gewone graven en kleine mausoleums waar hele families in begraven lagen,maar er waren voornamelijk lange muren waar aan weerszijden tot 5 of 6 hoog de kisten ingemetseld waren.Voor de dichtgemetselde kisten was een klein altaartje,meestal achter glas.Bij bijna allemaal lagen er verse bloemen in,broodjes en soms een flesje drinken.Overal zag je families bij een graf staan bidden,zingen en huilen,soms met wat mannen erbij die muziek speelden.Ook zag je groepjes met een schedel waar ze watten in de holtes van de ogen en neus stopten,of een sigaret in de mond.Het was zo bizar en ik had dit zo graag willen filmen of fotograferen,maar vond niet dat ik dat kon maken.Dus heb alleen wat foto´s gemaakt als er ergens even niemand rondliep.Durfde ook niet om uitleg te vragen,allemaal een beetje ongepast.Daarna rondgelopen in de stad,met overal steile weggetjes onhoog(vreselijk,binnen 30 seconden was je buiten adem)en omlaag(erg fijn).Vond het een erg mooie stad,maar zoals overal in Bolivia waren de meeste mensen erg gesloten en vrij onvriendelijk.Hier zag je ook de oudere vrouwen met bolhoeden,lange,wijde rokken en twee lange vlechten op de rug.Het straatbeeld leek erg veel op dat van buurland Peru.
Gisterenavond had ik de bus naar Potosí,de hoogste stad ter wereld(las ik),maar dat is voor de volgende keer!

Er staan weer 2 nieuwe albums op http://jessicans.mijnalbum.nl .

Liefs Jessica